Top Qs
Chronologie
Chat
Contexte
Orontes
De Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Remove ads
Français
Nom propre
Orontes \Prononciation ?\ masculin
- Variante de Oronte, fleuve de Syrie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Anagrammes
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Ὀρόντης, Oróntês.
Nom propre
Orontes \Prononciation ?\ masculin
- (Cours d’eau) Oronte, fleuve de Syrie.
Incipit hinc rursus Syria, desinente Phoenice. oppida Carne, Balanea, Paltos, Gabala, promunturium, in quo Laodicea libera, Dipolis, Heraclea, Charadrus, Posidium. dein promunturium Syriae Antiochiae. intus ipsa Antiochia libera, Epi Daphnes cognominata ; Oronte amne dividitur. in promunturio autem Seleucia libera, Pieria appellata.
— (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)- Là cesse la Phénicie, et la Syrie reprend. Villes, Carne, Balanea, Paltos, Gabale; le promontoire sur lequel est Laodicée, ville libre; Diospolis, Héraclée, Charadrus, Posidium. Puis le promontoire de la Syrie Antiochienne; dans les terres, Antioche elle-même, ville libre, surnommée Epidaphnes, partagée par l'Oronte; sur le promontoire, Séleucie appelée Pierie, ville libre.
Dérivés
- Oronteus (« de l’Oronte »)
Références
- « Orontes », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Orontes », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads