Top Qs
Chronologie
Chat
Contexte
amorfa
De Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Remove ads
Catalan
Forme d’adjectif
amorfa \Prononciation ?\ féminin
- Féminin singulier de amorf.
Nom commun
amorfa \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : amorf)
- Femme qui est amorphe.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Remove ads
Espagnol
Forme d’adjectif
amorfa \aˈmoɾ.fa\
- Féminin singulier de amorfo.
Prononciation
- Madrid : \aˈmoɾ.fa\
- Mexico, Bogota : \aˈmoɾ.f(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \aˈmoɾ.fa\
Espéranto
Étymologie
- Du grec ancien ἄμορφος, amorphos (« informe »).
Adjectif
amorfa \a.ˈmor.fa\
- Amorphe.
Ĉirkaŭe svarmis la senbrua, amorfa amaso de la hinoj en tiu nedeĉifrebla stranga, senorda ordego, kiu tute memorigis min al formikejo.
— (Sándor Szathmári, Vojaĝo al Kazohinio, 1938)
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « amorfa [a.ˈmor.fa] »
Références
- amorfa sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
Remove ads
Ido
Étymologie
- Du grec ancien ἄμορφος, amorphos (« informe »).
Adjectif
amorfa \a.ˈmɔr.fa\
Portugais
Forme d’adjectif
amorfa \ɐ.mˈɔɾ.fɐ\ (Lisbonne) \a.mˈɔɾ.fə\ (São Paulo)
- Féminin singulier de amorfo.
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads