discessus

Latin

Étymologie

Déverbal de discedo, dérivé de discessum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	discessŭs	discessūs
Vocatif	discessŭs	discessūs
Accusatif	discessum	discessūs
Génitif	discessūs	discessuum
Datif	discessūi ou discessū	discessibus
Ablatif	discessū	discessibus

discessus \Prononciation ?\ masculin

1. Séparation, division.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas	Singulier			Pluriel
	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	discessus	discessă	discessum	discessī	discessae	discessă
Vocatif	discesse	discessă	discessum	discessī	discessae	discessă
Accusatif	discessum	discessăm	discessum	discessōs	discessās	discessă
Génitif	discessī	discessae	discessī	discessōrŭm	discessārŭm	discessōrŭm
Datif	discessō	discessae	discessō	discessīs	discessīs	discessīs
Ablatif	discessō	discessā	discessō	discessīs	discessīs	discessīs

discessus \Prononciation ?\

1. Participe passé de discedo.

Références

• « discessus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage