impurus

Latin

Étymologie

De in- et purus (« pur »).

Adjectif

Cas	Singulier			Pluriel
	Masculin	Féminin	Neutre	Masculin	Féminin	Neutre
Nominatif	impurus	impură	impurum	impurī	impurae	impură
Vocatif	impure	impură	impurum	impurī	impurae	impură
Accusatif	impurum	impurăm	impurum	impurōs	impurās	impură
Génitif	impurī	impurae	impurī	impurōrŭm	impurārŭm	impurōrŭm
Datif	impurō	impurae	impurō	impurīs	impurīs	impurīs
Ablatif	impurō	impurā	impurō	impurīs	impurīs	impurīs

impurus \Prononciation ?\ (comparatif : impurior, superlatif : impurissimus)

1. Impur.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• impuritas
• impuro

Références

• « impurus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage