Étymologie
- Dérivé de tutus, avec le préfixe in-.
Adjectif
Davantage d’informations Cas, Singulier ...
| Cas |
Singulier |
Pluriel |
| Masculin |
Féminin |
Neutre |
Masculin |
Féminin |
Neutre |
| Nominatif |
intutus |
intută |
intutum |
intutī |
intutae |
intută |
| Vocatif |
intute |
intută |
intutum |
intutī |
intutae |
intută |
| Accusatif |
intutum |
intutăm |
intutum |
intutōs |
intutās |
intută |
| Génitif |
intutī |
intutae |
intutī |
intutōrŭm |
intutārŭm |
intutōrŭm |
| Datif |
intutō |
intutae |
intutō |
intutīs |
intutīs |
intutīs |
| Ablatif |
intutō |
intutā |
intutō |
intutīs |
intutīs |
intutīs |
Fermer
intutus \Prononciation ?\ masculin
- Non gardé, qui n’est pas en sécurité, non protégé.
Références
- « intutus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 850)