malgranda

Espéranto

Étymologie

(1887) Attesté dans Unua Libro de Louis-Lazare Zamenhof. Composé du préfixe mal- (« contraire »), de la racine grand (« grand ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	malgranda \mal.'ɡran.da\	malgrandaj \mal.'ɡran.daj\
Accusatif	malgrandan \mal.'ɡran.dan\	malgrandajn \mal.'ɡran.dajn\

malgranda \mal.ˈɡran.da\

1. Petit.
   • Mi loĝas en malgranda domo.

     J’habite dans une petite maison.

   • Li ne bedaŭris pri la perdita relative malgranda monsumo. — (« Maldiligenta polico », article de Monato)

     Il ne regretta pas la somme d’argent perdue, relativement petite.

   • (Antaŭparolo) …kaj malgraŭ oftaj tentoj kaj delogoj li neniam permesis al si (almenaŭ konscie) eĉ la plej malgrandan pekon kontraŭ tiuj ĉi leĝoj;

     … et malgré de fréquentes tentations et attirances, il ne se permît jamais (du moins consciemment) même le plus petit péché contre ces lois-ci;

   • (Ekzercaro §41) Li estas tre ekkolerema kaj ekscitiĝas ofte ĉe la plej malgranda bagatelo

     Il est très soupe au lait et s’excite souvent pour la plus petite bagatelle.

Antonymes

• granda

Dérivés

• malgrande
• malgrandeco
• malgrandega
• malgrandi
• malgrandigi
• malgrandigo
• malgrandiĝi
• malgrandiĝo
• malgrandulo

Vocabulaire apparenté par le sens

• eta

Prononciation

• Brésil : écouter « malgranda [Prononciation ?] »
• Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « malgranda [Prononciation ?] »
• France (Toulouse) : écouter « malgranda [Prononciation ?] »
• France (Vosges) : écouter « malgranda [Prononciation ?] »