Étymologie
- Dérivé de paetus (« bigleux »), avec le suffixe -ulus.
Adjectif
Davantage d’informations Cas, Singulier ...
| Cas |
Singulier |
Pluriel |
| Masculin |
Féminin |
Neutre |
Masculin |
Féminin |
Neutre |
| Nominatif |
paetulus |
paetulă |
paetulum |
paetulī |
paetulae |
paetulă |
| Vocatif |
paetule |
paetulă |
paetulum |
paetulī |
paetulae |
paetulă |
| Accusatif |
paetulum |
paetulăm |
paetulum |
paetulōs |
paetulās |
paetulă |
| Génitif |
paetulī |
paetulae |
paetulī |
paetulōrŭm |
paetulārŭm |
paetulōrŭm |
| Datif |
paetulō |
paetulae |
paetulō |
paetulīs |
paetulīs |
paetulīs |
| Ablatif |
paetulō |
paetulā |
paetulō |
paetulīs |
paetulīs |
paetulīs |
Fermer
paetulus \Prononciation ?\
- Un peu bigleux, qui louche légèrement.
ecquos (deos) si non tam strabones, at paetulos esse arbitramur?
— (Cicéron, N. D. 1, 29, 80)
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)