hoef

Haadwurd

• hoef g (meartal hoeven, ferlytsingswurd hoefke) ^1980 2015

1. (dierkunde) út hoarn besteand útein fan elk fan 'e fjouwer poaten fan in hoefdier.

Utspraak

• YFA: /huf/

Komôf

• Aldfrysk hōf, fan Oergermaansk *hōfa-, dat tebekgiet op Yndo-Jeropeesk *ḱe/opHo-, dêr't ek Avestysk safa ‘hynstehoef’ en Sanskryt śaphá- ‘hoef’ ta hearre. Lyksa û.o. Ingelsk hoof, Platdútsk Hoof en Sweedsk hov.

Besibbe wurden

• Njonkenfoarms: hoech, hoof
• Oflaat: hoevich
• Gearstald: byhoef, hynstehoef, klemhoef, oerhoef

Oersettings

1:

Arabysk: حافِر‎‎ m (ḥāfir), ظِلْف‎‎ m (ẓilf), خُفّ‎‎ m (ḵuff) Deensk: hov g Dútsk: Huf m Frânsk: sabot m Gryksk: οπλή f (oplí) Hindy: खुर m (khur) Yndonesysk: kuku Ingelsk: hoof Italjaansk: zoccolo m Nederlânsk: hoef m Persysk: سُم‎‎ (som) Plat: Hoof û Poalsk: kopyto û Russysk: копы́то û (kopýto) Sineesk: 蹄子 (tízi), 蹄 (tí) Spaansk: pezuña f, casco m Sweedsk: hov g Taisk: กีบ (gìip) Turksk: tırnak

Sjoch ek

• Wikipedy-side - hoef.