Nua-libearalas

Tha freumhan nua-libearalas, neo nua-libearalas clasaigeach, ^[1][2] anns an libearalas eaconomach clasaigeach. Chaidh am facal a chruthachadh aig an Institiud Walter Lippmann ann an 1938 leis an neach eòlas-sòisealach agus eaconamaiche Gearmaiteach Alexander Rüstow, a stèidhich eaconomaidh sòisealta a’ mhargaidh.^[3] ‘S e dìreach ath-thuigsinn an libearalas clasaigeach a th' ann an t-ainm, fo bhuaidh smaoineachadh nua clasaigeach air an eaconomaidh. Thathar a’ cleachdadh an teirm ann an dòigh diùltach gearainneach mar is tric an latha an-diugh.^[4]

Ronald Reagan agus Margaret Thatcher, an t-Samhain 1988.

Dùthchannan le poileasaidhean nua-libearalach

Fhuair iomadh dùthaich air feadh an t-saoghail riaghaltasan agus ceannardan poilteataigeach a lean poileasaidhean gu math nua-libearalach eadar 1980 agus 2000, gu h-àraidh ann an Aimearaga-Laideannach agus thall thairis air a' Ghalltachd. Seo liosta ghoirid na dùthchannan agus na ceannardan a chuir poileasaidhean nua-libearalach air bhog aig an àm ud

• An Argantain: Carlos Menem agus Fernando de la Rúa
• Boilibhia: Gonzalo Sánchez de Lozada
• Braisil: Fernando Collor de Mello agus Fernando Henrique Cardoso
• An t-Sile: Augusto Pinochet
• Coloimbia: César Gaviria agus Álvaro Uribe Vélez
• Stàitean Aonaichte: Ronald Reagan
• Meagsago: Carlos Salinas de Gortari agus Felipe Calderón
• Paraguaidh: Juan Carlos Wasmosy
• Pearu: Alberto Fujimori
• Breatainn: Margaret Thatcher
• Uruguaidh: Luis Alberto Lacalle agus Julio Maria Sanguinetti
• A' Bheiniseala: Carlos Andrés Pérez