Arquipélago de Chiloé
arquipélago de Chile / From Wikipedia, the free encyclopedia
O arquipélago de Chiloé, noutrora coñecido coma Nova Galicia (Nueva Galicia en castelán) áchase ao sur de Chile, entre os paralelos 41º e 43º de latitude sur. Comprende principalmente unha grande illa, a illa Grande de Chiloé, e un gran número de illas e illotes menores. O arquipélago ten unha superficie de 9181 km² e contaba cunha poboación total de 167 659 persoas no ano 2012.[1]. As illas foron “descubertas” e conquistadas no século XVI polo explorador vasco Martín Ruiz de Gamboa, ao servizo da Coroa española.
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | Chile | ||||
Rexión | Rexión de Los Lagos | ||||
Poboación | |||||
Poboación | 180.185 (2017) (19,63 hab./km²) | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 9.181 km² | ||||
Bañado por | Océano Pacífico | ||||
Altitude | 2 m | ||||
Administrativamente pertence á provincia de Chiloé (agás as illas Desertores, que pertencen a Palena), na Rexión de Los Lagos. No arquipélago hai 10 comunas: Ancud, Castro, Chonchi, Curaco de Vélez, Dalcahue, Puqueldón, Queilén, Quellón, Quemchi e Quinchao.[2]