Baixa de Lisboa

Baixa de Lisboa
Localización
	38°42′41″N 9°08′16″O
Estado	Portugal
Distritos	Distrito de Lisboa
Cidade grande	Lisboa
Freguesía	Santa Maria Maior
Xeografía
Parte de	Lisboa Histórica, Cidade Global (pt)
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	31 de xaneiro de 2017
Identificador	6226
Conjunto de Interesse Público (pt)
Identificador	10011325

A baixa de Lisboa, tamén chamada baixa Pombalina ou Lisboa Pombalina por ser edificada por orde do Marqués de Pombal, tralo terremoto de 1755, cubrindo unha área de cerca de 255 hectáreas. Sitúase entre o Praça do Comércio, xunto ao río Texo, e o Rossio e a Praça da Figueira, e lonxitudinalmente entre o Cais do Sodré, o Chiado e o Carmo, dun lado, e a Sé e o outeiro do Castelo de San Xurxo de Lisboa, do outro.

Datos rápidos Localización, Xeografía ...

Pechar

A baixa está totalmente integrada no territorio da freguesía de Santa Maria Maior.

A baixa está formada por un conxunto de rúas rectas e perpendiculares organizadas para ambos os lados dun eixe central constituído pola Rúa Augusta. Os edificios teñen unha arquitectura semellante, con baixos comerciais e andares superiores para vivenda. As dimensións de vans eran uniformes, o que permitiu a construción máis rápida con recurso a elementos pre-fabricados, como é o caso das cantarías das xanelas de dous únicos tipos, un para as fachadas das rúas principais e outro para as fachadas das rúas secundarias. Dentro dos edificios, as casas máis pequenas estaban situadas nos andares máis baixos, habitadas polo xeral polos propietarios do comercio situado no seu baixo comercial, e as meirandes nos andares máis altos, reservadas ás familias máis nobres. A baixa Pombalina caracterízase tamén pola monumentalidade dos seus edificios, representativos dunha nova orde social que valoriza a clase comerciante e financeira.

É un dos primeiros exemplos de construción antisísmica. Os modelos arquitectónicos foron examinados coa utilización de tropas en marcha para simular un terremoto.

Foi considerada como candidata portuguesa á lista do como demandante portuguesa á lista de Patrimonio da Humanidade o 7 de decembro de 2004, declarándoa superior ás áreas planeadas en Edimburgo, Turín e Londres.^[1]