Ceolita
From Wikipedia, the free encyclopedia
A ceolita[1][2] ou zeolita (do grego zein ‘ferver’ e lithos ‘pedra’) é un conxunto de diversos minerais compostos por silicatos alumínicos hidratados de metais alcalinos e alcalinotérreos.
A etimoloxía da verba ceolita fai referencia a que estas rochas cando se quentan a altas temperaturas inchan e desprenden burbullas.
Estes minerais maniféstanse en vetas de rochas ígneas básicas, particularmente basalto. Os minerais posúen densidades específicas no rango de 1,9 a 2,8 g/cm3 e durezas de entre 3 e 6 na escala de Mohs.
As ceolitas son aluminosilicatos con cavidades de dimensións moleculares de 8 a 10 ángstrom. Contén ións grandes e moléculas de auga con liberdade de movemento, para así poder permitir o intercambio iónico.
As ceolitas son utilizadas en procesos para abrandar a auga mediante un método de intercambio de ións chamado proceso ceolítico.