Haiku
From Wikipedia, the free encyclopedia
O haiku (xaponés: 俳句) é unha das formas de poesía tradicional xaponesa máis estendidas.
Este artigo amosa escritos xaponeses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros. |
Antes do haiku, o hokku foi o primeiro verso do haikai non renga. A finais do século XIX, Masaoka Shiki (1867-1902) separou o hokku e creou o haiku por primeira vez. O primeiro escritor de haiku é Shiki, reformador do hokku.
O haiku consiste de tres versos de 5, 7 e 5 sílabas, sen rima. Non obstante, algúns autores son críticos coa distribución de sílabas, como Vicente Haya[1] ou Jaime Lorente [2]. Acostuma conter unha palabra clave denominada kigo (季語) que indica a estación do ano á que se refire. Algúns consideran que o haiku debe combinar dúas imaxes distintas que se relacionan no terceiro verso e debe estar escrito en presente e ter unha pausa (kireji) ao final dun dos dous primeiros versos. Todas estas regras son algo arbitrarias e moitos poetas non as seguen, especialmente cando adaptan o haiku a outros idiomas.
Tradicionalmente o haiku, así como outras composicións poéticas, buscaba describir os fenómenos naturais, o cambio das estacións, ou a vida cotiá da xente.
Na actualidade, acostúmase ensinar a escribir estes poemas curtos en escolas occidentais, aínda que dunha forma moito menos estrita, respectándose unicamente o formato silábico.