Lea (Biblia)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lea ou Lía (לֵאָה, Leah, en hebraico) foi, segundo a Xénese, a primeira dona de Xacob, nai de seis dos fillos deste —Rubén, Simeón, Leví, Xudá, Issacar e Zabulón, aos que se lles atribúe a orixe das doce tribos de Israel— e da súa única filla, Dina. Ademais, foi a filla máis vella de Labán e irmá de Raquel[1], quen ademais se converteu na dona preferida de Xacob.
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Lea.