Lingua náhuatl
lingua uto-azteca / From Wikipedia, the free encyclopedia
A lingua náhuatl[3][4] (que deriva de nāhua-tl, «son claro ou agradable» e tlahtōl-li, «lingua ou linguaxe»[5]), coñecida tamén historicamente como lingua azteca, é unha lingua pertencente á familia de linguas uto-aztecas falada polo pobo náhuatl. Foi a lingua do Imperio Azteca. Segundo un censo do INEGI, no ano 2000 estimouse o número de falantes desta lingua en México nunhas 1,45 millóns de persoas, máis do 95% delas bilingües xunto co castelán.[6] O seu uso esténdese desde o norte de México até Centroamérica.
Datos rápidos Náhuatl Nāhuatl, Nāhuatlahtōlli, Mēxihcatlahtōlli, Mācēhuallahtōlli, Mēxihcacopa, Estatuto oficial ...
Náhuatl Nāhuatl, Nāhuatlahtōlli, Mēxihcatlahtōlli, Mācēhuallahtōlli, Mēxihcacopa | ||
---|---|---|
Pronuncia: | [ˈnaːwatɬ] | |
Outros nomes: | Azteca, Mexicano | |
Falado en: | México | |
Rexións: | Estado de México, Puebla, Veracruz, Hidalgo, Guerrero, Morelos, Tlaxcala, Oaxaca, Michoacán, Durango | |
Total de falantes: | 1 700 000 (2015) | |
Familia: | Uto-azteca Nahua Náhuatl | |
Escrita: | Latino | |
Estatuto oficial | ||
Lingua oficial de: | México A través da Lei Xeral de Dereitos Lingüísticos dos Pobos Indíxenas[1] | |
Regulado por: | Instituto Nacional de Lenguas Indígenas[2] | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | -- | |
ISO 639-2: | nah | |
ISO 639-3: | nci
| |
Mapa | ||
Status | ||
Pechar