Teoría de Galois
From Wikipedia, the free encyclopedia
En matemáticas, particularmente en álxebra abstracta, a teoría de Galois é unha colección de resultados que conectan a teoría de corpos coa teoría de grupos. A teoría de Galois ten aplicación en diversos problemas da teoría de corpos, e que grazas a este desenvolvemento, poden ser reducidos a problemas máis sinxelos da teoría de grupos. A teoría de Galois debe o seu nome ao matemático francés Évariste Galois (1811-1832).
Orixinariamente, Galois empregou os grupos de permutacións para describir como as diferentes raíces dunha ecuación polinómica dada están relacionadas entre elas. O enfoque moderno da teoría de Galois, desenvolvida entre outros por Richard Dedekind, Leopold Kronecker e Emil Artin, inclúe o estudo dos automorfismos e a extensión de corpos. Abstraccións posteriores da teoría de Galois conséguense polas conexións de Galois.