Val do Kidron
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Val do Kidron (en hebreo: נחל קדרון: נחל קדרון, Naḥal Qidron; en árabe: وادي الجوز: وادي الجوز, Wadi al-Joz para o segmento superior preto do Monte do Templo -ou explanada das mesquitas-, e Wadi un-Nar para o resto) é o val do lado oriental da Cidade Vella de Xerusalén, que separa o Monte do Templo do Monte das Oliveiras. Continúa polo leste polo deserto de Xudea na Cisxordania, cara ao Mar Morto. O asentamento israelí de Kedar, localizado nun outeiro sobre o val, débelle o seu nome, e o barrio de Wadi al-Joz conserva a forma árabe do nome do val. A Biblia hebraica chámao Emek Yehoshafat (o "Val de Xosafat"). Aparece nas profecías escatolóxicas xudías, que abranguen o regreso de Elías, a chegada do Mesías, a Guerra de Gog e Magog e o Xuízo Final.[1]
O punto central de referencia do Val de Kidron é a confluencia da máxima concentración de tumbas feitas na roca de Xerusalén. Nesta área, localizada na periferia da aldea de Silwan, situábase un dos principais cemiterios de Xerusalén no período do Segundo Templo.[2] Moitas destas tumbas foron tamén utilizadas máis tarde, non só como cemiterio senón tamén como refuxios de ermitáns e de monxes das comunidades monásticas que habitaron o Val do Kidron.[3]