ASTEX

ASTEX, tamén coñecido como S71-2, SESP 1971-2 e P71-2, é un satélite artificial da Forza Aérea dos Estados Unidos lanzado o 17 de outubro de 1971 desde a Base Vandenberg da Forza Aérea mediante un foguete Delta.^[3][4]

ASTEX / SESP 1971-2 / S71-2 / P71-2
Tipo	Demostrador tecnolóxico / Científico
Organización	Forza Aérea dos Estados Unidos / Departamento de Defensa[1]
Satélite de	Terra
Data de lanzamento	17 de outubro de 2011[1]
Foguete portador	Thor Agena D
Sitio de lanzamento	Base Vandenberg da Forza Aérea
NSSDC ID	1971-089A
Masa	1500 kg[1]
Datos orbitais
Semieixo maior	7115,7 km[2]
Inclinación	92,7 graos[2]
Apoapse	757,9 km[2]
Periapse	731,5 km[2]
v c e

Características

A misión de ASTEX consistiu en probar novas tecnoloxías no espazo, levando entre a súa carga útil unha cámara infravermella para probar un circuíto pechado de arrefriamento e estudar a radiación celeste de fondo. A enerxía llela proporcionaba un panel solar despregable de 4,57 metros de lonxitude^[4] cun novo mecanismo capaz de pregar e despregar varias veces o panel. O satélite tamén probou un novo sistema de mando e control e obtivo datos sobre a interacción das partículas enerxéticas coa ionosfera.^[1] A nave e os seus experimentos funcionaron ben ata o 20 de decembro de 1973, en que fallou un comando enviado para parar o transmisor, producíndolle problemas. A cobertura de datos abarcou o 100% nos primeiros meses de vida do satélite, o 50% cara ao final do primeiro ano e limitouse a dúas órbitas por semana cara ao final da vida do satélite.^[1] Con todo, en marzo de 2008 aínda se detectaban transmisións do satélite na frecuencia de 2242,517 MHz^[5]