Adherente

Unha substancia adherente^[1] ou adhesiva^[2] é unha substancia capaz de manter unidas dúas superficies, xeralmente sólido-sólido, de modo que sexa necesario unha forza considerable para a súa separación e, polo tanto, as esixencias básicas son unha adhesión sólida e duradeira.  Os adhesivos poden presentarse de distinto xeitos; en estado sólido ou líquido. O estado sólido é o seu estado puro polo que son máis duradeiros e fáciles de almacenar; disólvense segundo as necesidades a diferentes concentracións ou en distintos disolventes. En estado líquido preséntanse en forma fluída en disolucións ou emulsións.

Non confundir co adhesivo

Adherente
Instancia de clase de substancias químicas por uso
Subclase de material procesado
Uso adhesive bonding (en)
Causa de adhesión
Parcialmente coincidente con sealant (en)
Propiedades
Caracterizado por stickiness (en)
Identificadores
MeSH D000269
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Grande Enciclopedia Soviética (1926—1947) Q117307018 Dicionario razonado da gran lingua rusa Q30203953 Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Q24765892 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24441939 Encyclopædia Britannica 1911 Encyclopædia Britannica/Glue (en)
Redes
Wikidata C:Commons

Propiedades dos adhesivos

• Forza de unión: o adhesivo ha ter forza suficiente para adherir materiais sen crear tensións ou fracturas nos soportes.
• Compatibilidade: o adhesivo deberá ser compatible co soporte en canto á súa natureza e sobre todo as súas propiedades e envellecemento.
• Durabilidade: non deberá presentar cambios físicos ou químicos co paso do tempo
• Tempo de utilización razoable: tanto para a aplicación como para o secado. Debe terse en conta que o tempo de secado dependerá da porosidade do material, da temperatura, da cantidade de produto, do tipo de disolvente empregado e da velocidade de evaporación do mesmo.

Clasificación dos adhesivos

Segundo a súa composición poden ser:^{[Cómpre referencia]}

De orixe natural: son composicións heteroxéneas con diferenzas dependendo da súa orixe, cultivo, clima, extracción etc. E poden ser produtos animais, vexetais ou minerais.

• Animais: son adhesivos formados por xelatina, que se obteñen a partir do coláxeno, proteína que se atopa na pel, nos ósos, en escamas de peixe e tendóns dos mamíferos. 
• Vexetais: os amidóns da fariña ou engrudo, procedentes das gramíneas ou do arroz.
• Minerais: coma as ceras extraídas de carbóns, turbas, lignitos e betumes.

De orixe artificial ou sintético: o desenvolvemento dos polímeros substituíu os produtos naturais dado que a súa composición é homoxénea e repetitiva, o que permite un maior control das súas propiedades, pero tamén pola dispoñibilidade ilimitada e a produción a grande escala. Poden clasificarse en termoplásticos ou adhesivos non estruturais e termoendurecibles ou adhesivos estruturais:

Termoplásticos: polimerizan con cadeas que teñen a cada pouco enlaces transversais pouco numerosos. Os monómeros están ligados uns aos outros formando unha rede bidimensional, son solubles e fusibles (coa temperatura pode cambiar o seu estado). Serven para manter unidos materiais pouco pesados e que non están sometidos a grandes presións.

Termoendurecibles: son macromoléculas tridimensionais compostas por moléculas unidas por numerosos enlaces transversais, formando unha rede tridimensional ou malla. Son insolubles, infusibles e serven para manter unidos fragmentos que deben soportar importantes cargas o forzas de tracción.