Alcaide

Un alcaide, castelán ou casteleiro^[1] era, na Idade Media, o gobernador ou o máximo xefe militar e oficial xurisdicional dun alcázar, castelo ou fortaleza. As súas facultades eran de diferente orde e estendíanse tanto á xurisdición civil, como a criminal, e tanto ao goberno militar, como ao político.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Alcaide (homónimos).

Non confundir con alcalde.

Alcaide
Instancia de título cargo
Subclase de castelán
Composto por Qaid
Identificadores Freebase /m/0cwnpq
Wikidata

Posteriormente o título estendeuse a outras actividades de dirección de diferentes tipos de establecementos como, por exemplo, o funcionario que nun centro penitenciario tiña ao seu cargo a custodia e a seguridade dos presos e a organización do réxime do establecemento.^[1]

Etimoloxía

O termo alcaide, o mesmo que alcalde, derivan do árabe hispano قاضي alqáḍi, e este do árabe clásico, قاضي al-qāḍī, "o condutor (de tropas)", e tamén "o xuíz" (no caso de alcalde).^[2][3][4]