Alexander Calder

Alexander Calder, nado o 22 de xullo de 1898 en Lawnton (Pensilvania) e finado o 11 de novembro de 1976 en Nova York, foi un escultor estadounidense inventor da escultura móbil. Antes de ser escultor foi pintor e ilustrador.

Alexander Calder

Biografía
Nacemento	22 de xullo de 1898 Lawnton, Estados Unidos de América (pt)
Morte	11 de novembro de 1976 (78 anos) Nova York, Estados Unidos de América
Causa da morte	doenza cardiovascular
Outros nomes	Calder, Sandy, 1898-1976
Educación	casa Académie de la Grande Chaumière Stevens Institute of Technology (en)
Actividade
Campo de traballo	Escultura, Xoiaría e arte visual
Lugar de traballo	Calvi Londres Tarragona Sherman (en) Florida Nova York Palma Madrid París Málaga Berlín Barcelona Oshkosh (pt)
Ocupación	escultor, ilustrador, gravador, debuxante, deseñador de xoias, fotógrafo, deseñador, pintor, produtor
Período de actividade	1920 - 1976
Membro de	Academia Estadounidense das Artes e as Letras Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Xénero artístico	Arte abstracta e arte pública
Movemento	Arte cinética e arte moderna
Representante	Pace Gallery (en) , Artists Rights Society e Sculpture to Wear (pt)
Participou en
29 de outubro de 2011	Say Hello, Wave Goodbye
11 de setembro de 1984	Modern Artists' Jewels (pt)
28 de xuño de 1964	Documenta III
11 de xullo de 1959	Documenta II (en)
	Jewelry by Contemporary Painters and Sculptors (en)
	Cult (pt)
Obra
Obras destacables Man, Three Discs (en) (1973) Flamingo (pt) (1974) Horizontal (en) (1976) Araignée rouge (en)
Arquivos en	Arquivos Nacionais de Francia [ FRAN_IR_010001]
Familia
Fillos	Mary Calder Rower
Pai	Alexander Stirling Calder
Premios
(1977)  Medalla Presidencial da Liberdade Concedido por Gerald Rudolph Ford, Jr. (1977)  Goslarer Kaiserring (en)  Golden Lion (en)
Sinatura
Descrito pola fonte	UbuWeb Obálky knih, hedendaagsesieraden.nl
Sitio web	calder.org

Calder ocupa lugar especial entre os escultores modernos. É o creador dos stabiles, sólidas esculturas fixas, e dos móbiles, placas e discos metálicos unidos entre si por fíos que se axitan tocados polo vento, asumindo as formas máis imprevistas –a súa arte, segundo Marcel Duchamp, “é a sublimación dunha árbore ao vento”–.

Traxectoria

Alexander Calder nunha medalla da serie American Arts.

Fillo e neto de escultores, súa nai foi pintora. Estudou enxeñería mecánica.^[1] En 1872 asistiu á Liga de Estudantes de Arte dos Ánxeles, onde coñeceu algúns artistas da escola Harry P que exerceron grande influencia na súa obra.

Coñecido como o inventor do mobile (escultura móbil) ou chupin (xoguete móbil pendurado) converteuse así nun dos precursores da escultura cinética.

En 1926, despois de visitar Gran Bretaña, fixouse en París, onde coñeceu surrealistas, dadaístas e os compoñentes do grupo De Stijl. Data desa época a súa amizade con Joan Miró. Construíu un circo en miniatura, con animais de madeira e arame. Aos seus “espectáculos” asistían artistas e intelectuais. Fixo, tamén en arame, as súas primeiras esculturas: Josephine Baker (1926), Romulu and Remus (1928), Spring (1929).

De 1931 datan as súas primeiras construcións abstractas, nitidamente influenciadas por Mondrian. Os primeiros móbiles son de 1932.

En 1933 Calder volveu para os Estados Unidos. En 1948 viaxou a América do Sur e novamente en 1959. Nesa última ocasión, visitou o Brasil, onde expón no Museo de Arte de São Paulo. En 1950 foi a Escandinavia.

Nos seus últimos anos mantiña un estudio en Saché, preto de Tours e aínda que vivise aí a maior parte do tempo, conservou a súa propiedade de Roxbury, Connecticut, mercada en 1933, e que se tornara un verdadeiro repositorio de traballos e obxectos feitos por el –desde os andirons espiralados da lareira rústica até as bandexas feitas con latas de aceite italiano–.

A finais da década de 1940 e principios da de 1950 colaborou co arquitecto Carlos Raúl Villanueva no deseño das famosas "Nubes flotantes" da Aula Magna da Universidade Central de Venezuela, declarada Patrimonio da Humanidade xunto co campus da Universidade en Caracas. Esa colaboración de Villanueva e Calder iniciou unha longa relación de traballo entre a parella, aínda que Calder só viu a sala completada unha vez, en 1955.

^[2][3]

Galería de imaxes

• 
  Crinkly avec disc rouge (1973), Dobradura con disco vermello, Schlossplatz, Stuttgart, Alemaña
• 
  Six Dots Over a Mountain (1956), EUA
• 
  Red Mobile (1956), Canadá
• 
  L'Homme (1967), no Parc-des-Îles, Montreal, Quebec, Canadá.
• 
  L'Homme (1967), Canadá
• 
  Le Halebardier (1971), Alemaña
• 
  O oso formigueiro (1963), Rotterdam , Países Baixos.
• 
  Sen título (1968). Aceiro pintado. Centro Cultural de Belén, Lisboa, Portugal.
• 
  Os catro elementos, na área externa do Museo de Arte Moderna de Estocolmo, Suecia.
• 
  Os catro elementos, Museo de Arte Moderna de Estocolmo, Suecia.
• 
  Nubes acústicas (1953). Aula Magna da Universidade Central da Venezuela
• 
  Folla de árbore (1974). Tel Aviv, Israel.
• 
  A Cidade (1960). Xardín interno do Museo de Belas Artes de Caracas, Venezuela.
• 
  As tres asas (1967). Blå stället, Angered, Gotenburg, Suecia.
• 
  Bobina, Galería Nacional da Australia, Canberra.