Anténula

Nos crustáceos denomínase anténula,^[1][2] ou primeira antena,^[3] a cada un dos apéndices da cabeza destes animais, situados no primeiro somito cefálico —metámero soldado—, postrerior ao ácron).^[3]

antena (esquerda) e anténula (dereita) dunha lagosta.

Estes apéndices son unirrámeos, aínda que nos malacostráceos teñan dous ou até tres flaxelos anelados.^[3]

As anténulas están constituídas por unha base, provista dun estatocisto, e dun flaxelo articulado que ten sedas olfactivas, polo que a súa función é sensorial.^[2][3]

Como excepción, nalgunhas especies as anténulas están adaptadas á prensión e/ou a locomoción.^[3]

Etimoloxía

A voz anténula está formada pola raíz do substantivo antena, derivado do latín antēnna, coa adición do sufixo latino -ula, que indica diminutivo,^[4] debido a que son de moito menor tamaño que as anternas do segundo par.

Esquema dun malacostráceo.
No céfalon, debaixo do ollo, pódense ver a anténula e, debaixo, a antena.