Betty Snyder Holberton

Betty Snyder Holberton, nada o 7 de marzo de 1917 en Filadelfia e finada o 8 de decembro de 2001 en Rockville (Maryland), ^[1] foi unha das seis programadoras orixinais de ENIAC, a primeira computadora dixital de propósito xeral. Tamén é recoñecida internacionalmente polas súas contribucións á lingua COBOL.

Betty Snyder Holberton

Biografía
Nacemento	7 de marzo de 1917 Filadelfia, Estados Unidos de América
Morte	8 de decembro de 2001 (84 anos) Rockville, Estados Unidos de América
Causa da morte	doenza
Lugar de sepultura	Ivy (en) , Saint Paul's Cemetery
Educación	Universidade de Pensilvania
Actividade
Campo de traballo	Enxeñaría de software
Ocupación	informática teórica, programadora, matemática
Empregador	Moore School of Electrical Engineering (en) Instituto Nacional de Estándares e Tecnoloxía Remington Rand (pt) David Taylor Model Basin (en)
Participou en
	CODASYL (pt)
Obra
Obras destacables ENIAC
Premios
(1997)  Prêmio Pioneiro da Computação (pt) (1997)  Salón da Fama de Women in Technology (1997)  Ada Lovelace Award (en)

Traxectoria

No seu primeiro día de clases na Universidade de Pensilvania, o profesor de matemáticas díxolle a Frances Elizabeth Snyder que debería quedar na casa criando fillos no canto de perder o tempo intentando obter un título de matemáticas. Este comentario fixo que Betty cambiara de carreira e comezara a estudar xornalismo, precisamente porque estaba lonxe da súa vocación polas matemáticas e ademais era unha das poucas carreiras universitarias abertas as mulleres naqueles anos. ^[2]

Carreira

Durante a segunda guerra mundial, mentres os homes loitaban fóra do seu país, o exército dos Estados Unidos necesitaba que as mulleres traballasen no cálculo das traxectorias balísticas. Betty foi contratada pola Moore School of Engineering para traballar como informática e logo foi seleccionada como unha das seis mulleres que programaron o ENIAC. Ela e as súas compañeiras de tarefas foron clasificados como "subprofesionais". Ela xunto con Jean Jennings Bartik, Kathleen McNulty Mauchly Antonelli, Marlyn Wescoff Meltzer, Ruth Lichterman Teitelbaum e Frances Bilas Spence programaron o ENIAC para realizar cálculos balísticos electronicamente. O seu traballo en ENIAC valeulles un lugar no Salón da Fama das Mulleres na Tecnoloxía. ^{[3] [4]}

Unha das informacións máis rechamantes do seu traballo con ENIAC foi que o proxecto estaba clasificado baixo segredo militar, polo que os seus primeiros pasos na programación tiveron lugar lonxe dos equipos aos que estaba prohibido o acceso, e para os que debían deseñar diagramas de programación. . O ENIAC presentouse formalmente ao público o 15 de febreiro de 1946 na Universidade de Pensilvania. ^[5]

Despois da segunda guerra mundial, Betty traballou no Remington Rand e no National Bureau of Standards . Foi xefa da sección de investigación de programación no laboratorio de matemáticas aplicadas do David Taylor Model Basin en 1959 . Axudou a desenvolver UNIVAC, escribiu o primeiro sistema de programación xerativa e tamén o primeiro paquete de análise estatística que se utilizou no primeiro censo dos Estados Unidos, feito en 1950 . Betty traballou con John Mauchly no desenvolvemento das instrucións C-10 para BINAC, que se consideraba o prototipo de todas as linguaxes de programación modernas. Tamén participou no desenvolvemento dos primeiros estándares para as linguaxes COBOL e Fortran xunto con Grace Murray Hopper .

Recoñecementos

En 1997, converteuse na única das seis programadoras orixinais de ENIAC en gañar o Premio Ada Lovelace, un dos máis altos honores concedidos no campo da programación. Nese mesmo ano, xunto coas compañeiras de ENIAC, foi incorporada ao Salón da Fama Internacional de Mulleres en Tecnoloxía . ^[6]

Tamén en 1997, recibiu o IEEE Computer Pioneer Award da IEEE Computer Society por desenvolver o xerador de clasificación e fusión, que, segundo o IEEE, "inspirou as primeiras ideas sobre compilación".