Capricho

Un capricho en arte, e especialmente na pintura dos séculos XVII e XVII, é unha obra na que o autor se aparta dos modelos académicos que utiliza habitualmente para rachar coas regras e crear un traballo extravagante ou caprichoso. Tamén en música, unha peza composta con liberdade chámase capricho.

Galería de caprichos

• 
  Viviano Codazzi, Capricho cun arco e escena de xénero, 1660-70
• 
  Pannini, Alexandre Magno cortando o No Gordiano, 1718-19. Walters Art Museum
• 
  Marco Ricci e Sebastiano Ricci, Un capricho da Roma clásica, 1720.
• 
  Pannini, Paisaxe ideal co Arco de Tito, c. 1725. Colección privada
• 
  Giovanni Pannini, Capricho romano, 1735. Museo de Arte de Indianápolis.^[1]
• 
  Canaletto, Paisaxe con peregrino en oración, augaforte, 1741-44. Museum of Fine Arts, Houston
• 
  Canaletto, Vista Imaxinaria de Padua, augaforte, 1741-44
• 
  Tiepolo, "Pulchinelo dando consellos", Scherzi di Fantasia, 1743
• 
  Piranesi, Cárceres Inventados, 1745-50, VI: "O braseiro fumegante"
• 
  Idem., XVI: "O piar coas cadeas"
• 
  Idem., XI: "O arco cunha cuncha ornamental"
• 
  Idem., XII: "A cuadra"
• 
  Panini, Paisaxe romana con profetas, 1751. Colección Graf Harrach'sche
• 
  Hubert Robert, Vista Arqueolóxica, 1773. Museo Nacional de Arte Decorativo, Bos Aires
• 
  Goya, Os Caprichos, 1799, Nº19: « Todos Caerán ».