Craqueamento
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
En química, o craqueo ou craqueamento, é un proceso no que moléculas orgánicas complexas (como queróxenos ou hidrocarburos pesados) descompoñen en moléculas máis simples (por exemplo, hidrocarburos lixeiros) ao romper os seus enlaces C-C.

A velocidade do proceso de craqueamento e o tempo que tarda en formarse os produtos finais dependen moito da temperatura e dos catalizadores existentes. O cracking é a descomposición dun alcano grande en alcanos máis pequenos e máis útiles e un alqueno.
O craqueo emprégase no petróleo para formar produtos "lixeiros" como a gasolina.
Normalmente produce un alcano de cadea curta e un alqueno de cadea longa. Os hidrocarburos son compostos que só conteñen átomos de carbono e hidróxeno.
Remove ads
Terminoloxía
O termo provén do inglés crack / cracking, (quebrar), pois é iso o que acontece: québranse moléculas longas en moléculas menores.[1] O craqueamento tamén é coñecido ás veces como pirólise, pero esta realízase en ausencia completa de osíxeno.[2]
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
