Delphinus capensis

Delphinus capensis (Gray, 1828) é unha especie de cetáceo odontoceto da familia dos delfínidos. É un golfiño oceánico propio as augas tropicais e subtropicais achegadas ás costas de do Pacífico, as costas africanas e suramericanas, o mar Vermello e o océano Índico.^[3][4] Durante moitos anos non se considerou unha especie, senón como unha subespecie do golfiño común (Delphinus delphis).

Delphinus capensis
Tamaño comparado co dun humano
Estado de conservación
Datos insuficientes[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Clase: Mammalia Subclase: Theria Infraclase: Eutheria Orde: Cetacea Suborde: Odontoceti Infraorde: Delphinida Superfamilia: Delphinoidea Familia: Delphinidae Subfamilia: Delphininae Xénero: Delphinus Especie: D. capensis
Nome binomial
Delphinus capensis Gray, 1828 [2]
Distribución de Delphinus capensis Distribución de Delphinus capensis
Sinonimia
Referencia:[3] Delphinus bairdii Dall, 1873 Delphinus major Gray, 1866 Delphinus tropicalis van Bree, 1971

Grupo de Dlephinus capensis.

Taxonomía

A especie foi definida por John Edward Gray en 1828 (Spicilegia Zoologica, 1: 1-2, tab. 2)^[3], pero até 1994, cando se recoñeceu como especie diferente a Delphinus capensis,^[4][5] críase que era a única especie do xénero Delphinus.

Posteriormente, en 1971, van Bree definiu unha terceira especie, Delphinus tropicalis, pero na actualidade non é admitida pola comunidade científica, e os ictiólogos considérana como unha subespecie de Delphinus capensis, clasificada hoxe como Delphinus capensis tropicalis Jefferson & Van Waerebeek, 2002.^[5]

Características

Delphinus capensis é un golfiño oceánico de mediano tamaño, en xeral máis pequeno que o golfiño común. Os adultos miden entre 1,9 e 2,5 m de lonxitude, e poden pesar entre 80 e 235 kg; porén, o peso máis frecuente flutúa entre os 80 e os 150 kg.^[6] Os machos son lixeiramente máis grandes e pesados que as femias.

O corpo é esvelto, hidrodinámico, delgado, máis que o do golfiño común, e ten un fociño longo, tamén máis longo que o daquel, e de cor gris escura ou negra, aínda que pode ter a punta branca; hai unha pregadura ben marcada entre o bico e a fronte, que descende desde o alto da cabeza en suave declive.^[7] Na boca teñen entre 80 e 120 dentes cónicos, pequenos, similares (homodonte), en cada maxilar.

Presentan unha aleta dorsal alta, situada no centro do lombo, e de forma que pode variar entre a falciforme á case triangular, e a súa cor pode oscilar entre a negra a practicamente a branca agrisada, cos bordos máis escuros, grises ou negros. As aletas pectorais son relativamente pequenas, anchas, de cor negra ou gris, e cos extremos lixeiramente acabados en punta; os bordos da punta son convexos. O pedúnculo caudal é fino, de cor gris clara, e a aleta caudal é de cor gris escura ou negra, cunha lixeira fendedura separando os dous lobos, que teñen os extremos dirixidos cara a atrás e están rematados en punta.^[7]

A coloración é moi vistosa, semellante á de Delphiunus capensis, pero máis apagada, co lombo gris, negro, negro purpúreo ou apardazado, que forma unha "V" ou unha "X" debaixo da aleta dorsal, como debuxando a súa sombra (deseño denominado "en reloxo de area"), que se vai aclarando no pedúnculo caudal. O ventre é branco ou de cor crema, que se ve interrompida por unha ou dúas liñas amarelas ou grises, descontinuas; na rexión torácica dos flancos presenta unha mancha (o chamado parche torácico) de cor amarelada ou crema torrada. Ao redor dos ollos levan un anteface negro, que se prolonga ata o bico. Presentan, tamén, unha estreita banda escura desde a aleta pectoral ata o centro do maxilar inferior.^[7][8][9]

Bioloxía

Artigo principal: Golfiño común#Bioloxía.

Semellante á do golfiño común.

Diferenzas entre as dúas especies do xénero Delphinus

Artigo principal: Golfiño común.

Golfiños comúns.

As dúas especies do xénero Delphinus son moi semellantes; tanto que, como quedou dito, durante moito tempo se consideraron conespecíficas.

A diferenza máis evidente entre o Delphinus delphis e Delphinus capensis é a lonxitude e a anchura do peteiro. Porén, hai tamén outros trazos distintivos.

Delphinus delphis ten o corpo algo máis repoludo, a cabeza máis arredondada, un debuxo máis complexo no seu bico, o anteface máis rechamante, unha banda máis estreita entre a mandíbula interior e as aletas pectorais e unhas cores máis brillantes, e adoita vivir máis lonxe das costas.

Delphinus capensis ten un perfil máis fino, pouco ou nada de branco entre o ollo e a aleta pectoral, a fronte máis suave, o debuxo do bico moito máis simple e unhas cores máis apagadas, e normalmente vive máis cerca da costa. Tamén hai diferenzas de comportamento entra ambas as especies.^[7]

Subespecies

Recoñécense dúas subespecies:^[2]

• Delphinus capensis Gray, 1828
  • Delphinus capensis capensis Jefferson & Van Waerebeek, 2002 — do Pacífico, as e as costas africanas e suramericanas
  • Delphinus capesis tropicalis Jefferson & Van Waerebeek, 2002 — do mar Vermello e o océano Índico

A primeira identificouse na costa leste de Suramérica, África occidental, suroeste do Xapón, Corea, noroeste de Taiwán, as costas de California até o sueste de México, o Perú e Suráfrica.^[4]

A segunda distribúese polas costas do Índico|Indo-Pacífico, desde o mar Vermello e Somalia, até Taiwán occidental, suroeste da China e Indonesia, incluíndo o golfo Pérsico e o golfo de Tailandia.^[4]

Estado de conservación

Aínda que a especie está moi estendida e abundante, é probábel que os seus efectivos experimentaran nas últimas décadas aumentos ou descensos de centos de miles de individuos en diversas zonas (especialmente no oeste de África, nas costas orientais e occidentais de Sudaméica e do sueste de Asia) onde se sabe de capturas incidentais nas pescarías nun número descoñecido, pero que posibelmente sexa de gran magnitude, polo que é difícil facer unha avaliación fiábel dos efectos sobre a especie. Por iso, Delphinus capensis foi catalogado pola UICN en 2008 como DD (datos insuficientes).^[4]