Distrito dos Lagos

O Distrito dos lagos, tamén coñecido como os Lagos ou Lakeland, é unha rexión montañosa e parque nacional en Cumbria , Noroeste de Inglaterra. É famoso pola súa paisaxe, incluíndo os seus lagos, a costa e as montañas de Cumbria e polas súas asociacións literarias con Beatrix Potter, John Ruskin e os Lake Poets.

Distrito dos Lagos

Tipo	cordilleira rexión xeográfica lake area (en)
Localizado na área protexida	Parque Nacional Lake District (pt)
Localización
División administrativa	Cumbria, Reino Unido e Yorkshire do Norte, Reino Unido
54°30′00″N 3°10′00″O
Características
Altitude	978 m
Dimensións	55 () × 55 () km
Punto máis alto	Scafell Pike  (978 m )
Superficie	2.362 km²
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural  → Europa-América do Norte
Data	2017 (41ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ii), (v) e (vi)
Identificador	422rev
Historia
Data de creación ou fundación	1951
Actividade
Operador	Lake District National Park Authority (en)
Sitio web	lakedistrict.gov.uk

As montañas de Cumbria, ou páramos, inclúen as máis altas de Inglaterra:^[1] Scafell Pike (978 m.), Helvellyn (950 m.) e Skiddaw (931 m.). A rexión tamén contén dezaseis lagos principais.^[2] Inclúen Windermere, que cunha lonxitude de 18 km. e unha área de 14,73 km² é o lago máis longo e maior de Inglaterra, e Wast Water, que con 79 m. é o lago máis profundo de Inglaterra.^[3][4]

O Parque Nacional do Distrito dos Lagos creouse en 1951 e abrangue unha área de 2362 km², a maior parte da rexión.^[5] Foi designado como Patrimonio da Humanidade da UNESCO en 2017.^[6]

Parque Nacional

Parque Nacional de Lake District (mostrado como o número 2) nun mapa de parques nacionais de Inglaterra e Gales.

O Parque Nacional do Distrito dos Lagos inclúe todo o distrito central dos Lagos, aínda que a cidade de Kendal, algunhas zonas costeiras e as penínsulas de Cartmel e Furness están fóra dos límites do parque. A zona designouse como parque nacional o 9 de maio de 1951, un mes despois do Peak District, o primeiro parque nacional do Reino Unido. Mantivo os seus límites orixinais ata 2016, cando se estendeu nun 3% cara ao oeste, en dirección ao Parque Nacional de Yorkshire Dales, para incorporar áreas de terra de alto valor paisaxístico ao redor do Val de Lune.^[7]

O parque nacional recibiu 18,14 millóns de visitantes turísticos en 2022. Isto equivale a 29,15& millóns de días turísticos, contando visitas de máis de tres horas.^[8] É o maior dos trece parques nacionais en Inglaterra e Gales e o segundo máis grande do Reino Unido despois do Parque Nacional de Cairngorms.^[9] O seu obxectivo é protexer a paisaxe restrinxindo os cambios non desexados por parte da industria ou comercio. A área do parque nacional, coa excepción da extensión de 2016, designouse como Patrimonio da Humanidade en 2017 como paisaxe cultural. Este foi o cuarto intento de enumerar o parque, despois de que dous intentos na década de 1980 e un en 2012 fracasaran.^[10][11]

O parque está gobernado pola Lake District National Park Authority, que ten a súa sede nas oficinas de Kendal. Dirixe un centro de visitantes en Windermere nunha antiga casa de campo chamada Brockhole,^[12] Coniston Boating Centre,^[13] e centros de información. A autoridade do parque ten 20 membros: seis nomeados polo Westmorland and Furness Council, catro polo Cumberland Council e dez polo Secretario de Estado de Medio Ambiente, Alimentación e Asuntos Rurais..^[14]