Domingo Villar Grangel

Domingo Villar Grangel,^[1] nado en Santiago de Compostela en 1882 e finado en Bolivia en 1933,^[2] foi un avogado, político e escritor galego.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Domingo Villar (homónimos).

Domingo Villar Grangel

Biografía
Nacemento	1882 Santiago de Compostela, España
Morte	1933 (50/51 anos) Bolivia
Gobernador civil das Canarias
1925 – 1926
Gobernador civil de Cuenca
Datos persoais
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	avogado, escritor
Membro de	Real Academia Galega (membro correspondente)

Traxectoria

Fillo de Jose Villar e Vicenta Granjel. Estudou Dereito na Universidade de Santiago de Compostela. Instalouse en Madrid, onde traballou no Ministerio de Fomento. Colaborou en Correo de Galicia e Almanaque Gallego e foi un activo conferenciante. Redactou a memoria de constitución da Compañía Xeral dos Ferrocarrís de Galicia, da que foi conselleiro. Na ditadura de Primo de Rivera interveu a favor de José Calvo Sotelo na campaña municipal e foi nomeado gobernador civil de Cuenca (1924-1925)^[3] e das Palmas (1925-1926). Despois marchou a Bolivia, onde foi catedrático de Dereito Administrativo, e onde morreu en 1933.

Obras

• La emigración gallega, 1901.
• Porvenir económico de España, 1903.
• Ferrocarriles secundarios de Galicia, 1904.
• El problema de los cambios, 1906.
• Póliza de préstamos sobre mercancías, 1907.
• Un Ministro de Fomento. Don Augusto González Besada, 1909.
• Jovellanos y la reforma agraria, 1912.
• Cartas sobre Galicia, 1914.
• Estudios de derecho administrativo, 1914.

Vida persoal

Casou en Vilagarcía de Arousa con Celia Padín Piñeiro en 1911.^[4]