Embigo

O embigo^[1] é a cicatriz resultante da caída fisiolóxica (natural) do cordón umbilical, e acostuma manifestarse como unha depresión na pel.

Embigo
umbilicus
Instancia de	clase de entidade anatómica
Subclase de	cicatriz (pt) , subdivision of abdomen (en) e entidade anatómica particular
Parte de	abdome
Atopado no taxon	Placentarios
Irrigado por	arteria umbilical
Drenado por	vea umbilical
Fontes e identificadores
MeSH	D014472
Thesaurus do NCI	C77533
Terminologia Anatomica 98	A01.2.04.005
Descrito pola fonte Enciclopedia de Otto Q67706165 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24495526 Encyclopædia Britannica 1911 Encyclopædia Britannica/Navel (en) Dicionario razonado da gran lingua rusa Q30177529
[ Wikidata ] [ G:Commons ] [ C:Commons ]

A palabra embigo ten a súa orixe no latín umbilīcus, diminutivo de umbo.

O cordón umbilical restante tralo parto acostuma caer entre unha a dúas semanas despois do nacemento, formando así o embigo no bebé.

Punto de vista médico

Actualmente, o embigo é utilizado como vía de acceso na realización de laparoscopias e intervencións semellantes, mentres que o cordón umbilical interesa sobre todo como indicador da existencia dalgunha anomalía, xa que, se é curto ou longo de máis, pode ser orixe dalgunhas complicacións obstétricas. Por outra banda, despois do parto é conveniente revisar o cordón por dous motivos: por el circulan dúas arterias e unha vea, e se unha das arterias non está presente, ou é moi rudimentaria, pode ser un indicio dalgunha anomalía fetal. En canto á existencia de nódulos na extensión do cordón, poden indicar unha hipoxia fetal. Tales análises tamén son posíbeis por medio da fetoscopia. O cordón umbilical tamén pode ser un repositorio de células sanguíneas con gran potencial de uso en casos de, por exemplo, leucemia.

Na cultura popular

En Vilaoudriz (A Pontenova, Lugo) era costume atar o embigo das meniñas máis longo có dos homes por crer que así aquelas, de maiores e cando estivesen embarazadas, non presentarían hernias ^[2].