Escoto

Escoto^[1] refírese ao nome que os antigos romanos deron orixinalmente a unha tribo de colonos celtas da illa de Irlanda que devastaron a Bretaña romana. Estaban asentados nas Terras Altas Occidentais de Escocia e posteriormente estendéronse por toda Escocia durante os séculos IV e V, dando nome a esa nación. O seu nome foi substituído máis tarde polo termo "Gael", do celta Gaidheal/Gaedheal, que hoxe dá nome á súa lingua celta, o gaélico escocés.

Escoto
Instancia de grupo humano illado
Subclase de pobo celta
Relacionados Enfrontáronse aos pictos até que se fusionaron no Reino de Escocia (844).
Rexións principais
Illa de Irlanda Terras Altas Occidentais de Escocia; posteriormente Escocia enteira
Identificadores Freebase /m/025t9rk
Fontes e ligazóns  Descrito pola fonte Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron "Q21600877 " The Nuttall Encyclopædia Dicionario enciclopédico de escritorio "Q98140239 " Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron "Q21600876 " Realʹnyj slovarʹ klassičeskih drevnostej po Lûbkeru "Q45258707 "
Wikidata

As tribos bélicas dos escotos, xunto cos pictos e os misteriosos atticotti, causaron amplos problemas á administración romana da provincia da Britania, con violentas incursións. Cos romanos evacuando a illa e deixándoa nun estado de anomía e guerras endémicas, moitos escotos atopáronse co control das partes occidentais de Gran Bretaña, tras emigrar e colonizar as costas de Gales e Escocia.

Asentáronse a partir do s. VI na rexión occidental de Escocia onde formaron o reino de Dalriada. Enfrontáronse aos pictos até que se fusionaron os dous pobos e os seus territorios no Reino de Escocia, no 844.