Explorer 41

Explorer 41, tamén coñecido como IMP-G ou IMP-5 (acrónimo de Interplanetary Monitoring Platform G ou 5), foi un satélite artificial da NASA lanzado o 21 de xuño de 1969 mediante un foguete Delta E desde o Centro Espacial de Cabo Cañaveral.^[2][5][6]

Explorer 41 / IMP-G / IMP-5
IMP-G antes do lanzamento.
Tipo	Científico
Organización	NASA
Data de lanzamento	21 de xuño de 1969, 8:47 GMT[1][2][3][4]
Foguete portador	Delta E[2][5]
Sitio de lanzamento	Centro Espacial de Cabo Cañaveral[2][6]
Obxectivo da misión	Estudo do medio interplanetario.[2][6]
Decaemento	23 de decembro de 1972[1]
NSSDC ID	1969-053A
Masa	175,0 kg[5]
v c e

Características

A misión de Explorer 41 foi estudar o plasma interplanetario, as partículas enerxéticas cargadas e os campos magnéticos a distancias lunares.^[2][5][6]

A nave estabilizábazase mediante xiro a 27,5 r.p.m. Explorer 41 foi inxectada nunha órbita inicial de 213.849 km de apoxeo e 378 km de perixeo, cunha inclinación orbital de 83,8 graos e un período de 4840,0 minutos. Funcionou sen problemas ata a súa reentrada na atmosfera o 23 de decembro de 1972.^[1][3][6]