Fagundo e Primitivo

San Fagundo^[1] e San Primitivo viviron durante o século IV, na Gallaecia asturicense.^[1] Eran fillos do centurión san Marcelo e irmáns xemelgos.^[1] Os tres foron mártires durante os tempos do emperador romano Marco Aurelio.^[1] Adoitan considerarse uns dos santos máis antigos do culto hispánico.^[1] Do nome de San Fagundo deriva o nome da vila leonesa de Sahagún.^[1]

Retablo relicario de San Fagundo e San Primitivo, na catedral de Ourense.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Fagundo.

Fagundo e Primitivo

Biografía
Grupo	dúo
Fagundo (León, século III - Sahagún, 27 de novembro de 304) Primitivo (León, século III - Sahagún, 27 de novembro de 304)
Nacemento	Século IV Gallaecia
Morte	Século IV Sahagún, León
Relixión	Cristianismo
Día de festividade relixiosa	27 de novembro

Historia

Os datos históricos sobre estes mártires son confusos debido a que supostamente viviron entre os séculos III e IV. Crese que san Marcelo e santa Nonia eran os pais destes dous irmáns que viviron nos arredores do río Cea, situado na actual provincia de León.

Os testemuños conservados sobre a data do seu martirio difiren, dado que O Breviario de Sahagún dita que os feitos sucederon durante o reinado de Marco Aurelio entre os anos 161 e 180, cando Ático era cónsul en Hispania. Con todo un pergamiño do século XI sitúa o martirio no século III sendo cónsules en Hispania, Ático e Pretextato.^[2]

Todos os testemuños recolleitos sobre o seu martirio concordan en que un día, o cónsul Ático, da gornición romana de Cea, mandou publicar un edicto polo cal todos os moradores daquelas comarcas debían ofrecer sacrificio a un famoso ídolo romano. Ao negarse os dous irmáns, dicindo que profesaban a relixión de Xesucristo, foron encarcerados. Os seus corpos foron guindados ao río. Enterráronos no mesmo lugar en que os atoparon e nel, máis tarde, haberían de edificarse o Mosteiro de san Fagundo e Primitivo, pertencente á Orde dos Bieitos, e a vila de Sahagún. Segundo a primeira Crónica anónima de Sahagún hai dous feitos haxiográficos. O primeiro é o martirio dos santos, e o segundo móstranos a liberación dun prisioneiro, por parte de Fagundo, nos tempos difíciles que seguiron a morte de Afonso VI.

Dende 1835, coa Desamortización, as súas reliquias pasaron a seren custodiadas na Igrexa de San Xoán de Sahagún, na citada vila, e tamén en Ourense.^[3][4]

Galería de imaxes

• 
  Na catedral de Ourense
• 
  Igrexa de San Fagundo de Cea
• 
  Igrexa de San Fagundo de Busto, Lalín
• 
  Igrexa de San Fagundo e San Primitivo, en Cisneros