Glándula sudorípara

A glándula sudorípara é unha glándula tubular enrolada que está situada na derme, formada por longos e delgados tubos, pechados polo extremo inferior, onde se amorean, formando unha bóla. Polos poros que se abren ao exterior segregan a suor, graxa sobrante líquida, con sabor salgado, e unha textura semellante aos ouriños.

Glándula sudorípara
glandula sudorifera
Instancia de	tipo de glándula e clase de entidade anatómica
Subclase de	glándula exócrina, gland in skin (en) e entidade anatómica particular
Desenvolvemento	sweat gland development (en)
Fontes e identificadores
MeSH	D013545
Thesaurus do NCI	C33712
Terminologia Anatomica 98	A16.0.00.029
Descrito pola fonte Anatomía de Gray (20ª edición) pp. 1063 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24490858
[ Wikidata ]

Esquema da pel humana, con indicación dunha glándula sudorípara

As glándulas sudoríparas divídense en:

• Glándulas sudoríparas écrinas: están formadas por un glomérulo secretor e un conduto excretor que desemboca directamente na superficie da pel (secreción écrina). Existen unhas 600 glándulas por centímetro cadrado de pel, con maior concentración nas palmas das mans, plantas dos pés e rexión frontal da cara. Segregan 1 litro ao día en condicións basais e poden perder até 10 L en condicións extremas. As glándulas sudoríparas desempeñan funcións importantes no metabolismo hidroclorado, na termorregulación pola evaporación da suor e humidade da superficie cutánea que tamén está relacionada coa prensión dos obxectos coas mans.
• Glándulas sudoríparas apócrinas: excretan o seu contido xunto co sebo. Están formadas por un gran lóbulo secretor e un conduto excretor dérmico que desemboca no folículo pilosebáceo. Estas glándulas apócrinas están en involución no ser humano, son pouco numerosas e localízanse nas axilas, perineo, pube e conduto auditivo externo. Estas glándulas son as encargadas da secreción das feromonas. A glándula mamaria é unha glándula sudorípara apócrina modificada. As glándulas sudoríparas apócrinas producen substancias moi olorosas que son as responsables do cheiro característico de zonas coma as axilas e mailos órganos sexuais. Ás veces estes cheiros corporais son moi desagradables cando se descoida a hixiene persoal ao mesturarse coas bacterias presentes na pel. Os nenos antes da puberdade teñen un cheiro diferente aos adultos xa que non producen suor apócrina e a súa secrecion sebacea é menor.

A inflamación dunha glándula sudorípara chámase hidradenite.

Véxase tamén

• Anhidrose
• Bromhidrose
• Diaforese
• Hidradenitis supurativa
• Hiperhidrose
• Hipertermia
• Hiponatremia
• Feromona
• Suor