IRAS

IRAS (acrónimo de Infrared Astronomical Satellite) foi un observatorio espacial conxunto entre a NASA, os Países Baixos e o Reino Unido, lanzado o 26 de xaneiro de 1983 mediante un foguete Delta 3910 desde a Base Vandenberg da Forza Aérea.^[2][5][6]

IRAS / Infrared Astronomical Satellite
IRAS co resumo das súas exploracións en distintas lonxitudes de onda.
Tipo	Científico
Organización	NASA / Países Baixos / Reino Unido
Destino actual	Fóra de servizo.[1]
Data de lanzamento	26 de xaneiro de 1983, 2:17 GMT[1][2][3][4]
Foguete portador	Delta 3910[2][5]
Sitio de lanzamento	Base Vandenberg da Forza Aérea[2][6]
Obxectivo da misión	Observación astronómica no infravermello.[2][6]
NSSDC ID	1983-004A
Masa	1075,9 kg[5]
Datos orbitais
Semieixo maior	7271 km[1]
Inclinación	99,0 graos[1]
Apoapse	912,2 km[1]
Periapse	888,2 km[1]
v c e

Características

IRAS foi lanzado para facer un estudo completo do ceo no rango de lonxitudes de onda do infravermello entre os 8 e os 120 micrómetros. As observación de IRAS aumentaron nun 70% o catálogo de obxectos infravermellos coñecidos no ceo, chegando a detectar 350.000 fontes infravermellas.^[1][2][5][6]

IRAS levaba a bordo un telescopio de tipo Ritchey-Chretien refrixerado por helio a unha temperatura de 10 K e que contiña 62 detectores que en conxunto podían observar en bandas centradas en 12, 25, 60 e 100 micrómetros e cunha precisión na localización dos obxectos observados de 0,5 minutos de arco. Tamén levaba un espectrómetro de baixa resolución e un fotómetro para as lonxitudes de onda de 60 e 100 micrómetros.^[2][5]

IRAS deixou de funcionar o 21 de novembro de 1983.^[2][5]

Os seus datos fixeron posible a descuberta de Faetón.