Igrexa de Santiago da Coruña

A igrexa de Santiago é o templo coruñés principal e o máis antigo. Comezouse a construír no século XII, durante o reinado de Fernando II. No seu adro reuníase o concello ata o século XV.

Igrexa de Santiago da Coruña
A Coruña
Tipo	igrexa e monumento
Estilo	arquitectura románica
Persoas e organizacións
Diocese	arquidiocese de Santiago de Compostela
Dedicado a	Santiago o Maior
Localización
43°22′10″N 8°23′38″O
Situado en	A Coruña
Patrimonio cultural
Ben de Interese Cultural
Data	18 de agosto de 1972
Identificador	RI-51-0003885
Fontes e ligazóns
Redes
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Historia

As primeiras noticias da igrexa de Santiago son de 1218 e durante a Idade Media reuníase no seu adro o concello, ata que no século XV pasou a ocupar o convento de San Domingos.^[1]

A igrexa tiña dúas torres, unha con campás e outra na que se gardaban escrituras e pólvora, entre outros obxectos. Ambas as torres ameazaban ruína, polo que se recomendou a súa demolición en 1531. A nova torre, construída en 1607, obrigou a reformar a ábsida da Epístola.^[1]

O 1 de abril de 1779 sufriu un incendio que levou a ter que realizar profundas reparacións. No século XIX o arquitecto Juan de Ciórraga creou o rosetón da fachada e as escaleiras de acceso.^[1]

Descrición

A planta orixinal contaba con tres naves, que foron reducidas a unha soa, de estilo oxival, no século XV.

A fachada principal é románica e sobresae do muro nun bloque. Na arquivolta central aparecen os vinte anciáns da Apocalipse cos seus instrumentos musicais escoitando ao Salvador. O tímpano está sostido por anxos e nel aparece Santiago o Maior a cabalo. Esta figura, e algunha outra, proceden doutra parte. Polo leste hai tres ábsidas románicas, divididas no exterior por columnas con capiteis vexetais; a da esquerda está seccionada por un esquinal da torre. A igrexa conta con tres portas, das que a do norte é a máis antiga. O tímpano está sostido por dúas mochetas con cabezas de bovinos e representa un año entre dous circos que sostén unha cruz coas patas. A porta sur tamén é románica e ábrese á sancristía.

A torre foi construída no 1607. A ábsida forma un curioso recuncho que é a rúa máis curta da Coruña, a da Reixa Dourada.^[2] Resaltan os canzorros que sosteñen o beiril do tellado e o rosetón no testeiro da nave.

Galería de imaxes

• 
• 
• 
  San Marcos.
• 
  Porta lateral.
• 
• 
• 
•