Ischnocera
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ischnocera ou Iscnóceros é unha gran parvorde de piollos da infraorde Phthiraptera. A parvorde consta dos piollos mastigadores, que se alimentan das plumas e residuos de pel das aves. Moitas especies de Ischnocera evolucionaron adquirindo un corpo alongado. Isto permítelles esconderse entre a plumaxe para evitar ser retirados durante o acicalamento ou o voo da ave. As especies de Ischnocera pasan toda a súa vida vivindo sobre un hóspede e agárranse a moscas hipobóscidas para poder pasar dunha ave a outra. Os Ischnocera conteñen a gran familia Philopteridae, xunto con algunhas outras familias menores. Os Ischnocera están distribuídos por todo o mundo, e comprenden unhas 3.800 especies identificadas. Os piollos son moi específicos de hóspede e cada especie raramente parasita outra que non sexa a súa especie preferida. As aves infestadas polos Ischnocera poden experimentar malestar e danos nos sistemas reprodutores.
_Columbicola_columbae_(Mallophaga).jpg)
Remove ads
Clasificación
Ischnocera incluía previamente os piollos parasitos de mamíferos Trichodectera. Porén, os estudos filoxenéticos atoparon que esta agrupación era parafilética, especificamente en canto ás dúas principais familias: Philopteridae e Trichodectidae. Para resolver isto, de Moya et al. propuxeron manter a maioría das especies (incluíndo Philopteridae) dentro de Ischnocera, e despois mover Trichodectidae ao seu propio grupo, que chamaron Trichodectera.[2]
Velaquí un cladograma que mostra a posición de Ischnocera dentro de Phthiraptera:[2]
| Phthiraptera |
| ||||||||||||||||||||||||
.jpg)
.JPG){kind=small}
Remove ads
Características
Os piollos Ischnocera carcterízanse por ter mandíbulas similares a pulvinos engrosadas na base, e dúas garras tarsais en cada pata.[3][4] Como todos os piollos mastigadores, caecen de ás e teñen corpos aplanados dorsoventralmente. Son ectoparasitos peermanentes que viven toda a súa vida sobre a ave hóspede.[5] Non teñen ocelos, e as súas antenas están divididas en de 3 a 5 segmentos.[6] A lonxitude dos adultos vai de 0,3 a 12 mm dependendo da especie.[6] A súa cabeza é ancha e de forma triangular, con estruturas de tipo gancho na superficie. A rexión post-clípea é ancha, con bandas verticias de cutícula fina.[7] A cabeza tamén contén cristas repetidas, que reforzan o exoesqueleto.[7] A diferenza dos seus parentes taxonómicos próximos, os Amblycera, os Ischnocera carecen de palpos maxilares usados para manipular a comida.[8] Son de cor normalmente marrón, mais algunhas especies poden ser negras ou brancas, e o rostro é significativamente alongado.[9] O abdome está dividido normalmente en 8 segmentos, e os machos caracterízanse por ter unha placa anterior grande, e as femias unha placa continua que atravesa o dorso.[10] Os membros máis recentes da liñaxe evolutiva dos Ischnocera teñen estruturas pares chamadas micetomas.[11] As especies de Ischnocera son moi específicas de hóspede, e mesmo algunhas aves clasifícanse baseándose na especie de piollo da que son hóspedes.[12]
Ciclo vital
Os piollos Ischnocera poden sobrevivir varias semanas fóra dos seus hóspedes.[13] O seu ciclo vital consta dunha metamorfose simple, con tres estadios separados. Os piollos adultos femia poñen ovos (tamén chamados lendias) no corpo do hóspede, onde se desenvolven e fan eclosión en de 4 a 15 días.[8] Isto vai seguido do estadio de ninfa que dura de 3 a 8 días, ata que acaban de desenvolverse en adultos.[8] Unha vez que o piollo está suficientemente alimentado, o macho usa as súas antenas para tocar a cabeza da femia para indicarlle que está listo para aparearse.[14] Cando os piollos adultos poñen ovos, fano normalmente en lotes de 200 a 300 que pegan ás plumas do hóspede para volver inciair o ciclo.[15] O pegamento é un material como cemento que se excreta polo oviduto do piollo.[16] Os piollos Ischnocera son incapaces de moverse das plumas á pel do hóspede debido á súa anatomía tan especializada.[17] Para moverse dunha ave a outra, os Ischnocera "fan autostop" en moscas hipobóscidas que se pousan na ave. Isto fano para evitar a competición con outros piollos atopando un novo hóspede onde alimentarse.[18]
Distribución
Están distribuídos por todo o mundo, cunhas 3.800 especies nos distintos continentes.[19] A maioría das especies idenificadas viven en Europa, América do Norte e o Neotrópico.[19] Atópanse en áreas onde as aves sofren de malnutrición e sobreinfestación, debido ao doado paso dun individuo a outro.[8]
Remove ads
Alimentación
Aliméntanse principalmente das plumas e restos de pel de diferentes especies de aves. Son moi específicos de hóspede, e normalmente non cambian de hóspede.[20] Non consomen sangue do seu hóspede, e encóntranse entre as súas plumas para evitar ser retirados.[20] Os piollos teñen áreas específicas do corpo aves onde prefiren alimentarse, e xeralmente non se moven desa área.[21] As áreas preferidas son a cabeza, pescozo e o sobrecú.[22] As aves de rexións húmidas teñen maior tendencia a ser infestadas por Ischnocera.[23] Especies como Columbicola columbae aliméntanse principalmente das bárbulas das plumas, así como da pel rica de queratina preto das plumas das ás e cola.[24] Os piollos tamén adoitan alimentarse dos aceites segregados pola ave.[25] Os Ischnocera conteñen bacterias endosimbióticas que axudan na dixestión dos restos das plumas do seu hóspede.[17]
Efectos
Poden causar unha irritación significativa e danos nas plumas do seu hóspede. As infestcións poden causar danos á produción de ovos e o engorde das aves de curral.[26] Os piollos poden causar que os hóspedes se acicalen e rañen, xunto con perda de plumas, potencialmente podendo aparecer zonas calvas no corpo.[27] As aves con mala hixiene e sistema inmunitrio débil son vulnerables a infestacións debido á súa reducida capacidade de loitar contra eles.[27] As zonas calvas no corpo da ave poden causar un peor illamento térmico e susceptibilidade a doenzas.[28] O autoacicalaamento da ave pode axudar a retirar parte da infestación, aínda que non é normalmente suficiente para quitar todos os piollos. A capacidade de quitar piollos depende en gran medida do tamaño do bico da ave.[29] Se unha ave ten o bico danado, pode facerse bastante máis susceptible ás infestacións. Algunhas aves usan un aceite que segregan na súa glándula uropixial e esténdeno polo corpo para facer máis difícil que o piollo se pegue ás plumas.[28] A eficacia do voo, duración da vida e selección sexual son afectadas negativamente nas aves infestadas. A taxa metabólica do hóspede e a masa corporal total diminúen durante a infestación.[30] Os piollos poden servir de vectores que portan doenzas bacterianas para as aves.[30] As aves infestadas mostran nerviosismo e malestar, especialmente cando están nidificando.[31] A aplicación de pesticidas sobre a ave pode axudar a matar os piollos.[32]
Remove ads
Familias
Ischnocera consta das seguintes familias:[1][33]
- Philopteroidea Nitzsch, 1938 (superfamilia)
- Goniodidae Mjoberg, 1910
- Heptapsogasteridae Carriker, 1936
- Lipeuridae Mjoberg, 1910
- Philopteridae Nitzsch, 1818
- Trichophilopteridae Mjoberg, 1919
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads