Jacob Zuma
político surafricano From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Jacob Gedleyihlekisa Zuma, nado en Inkandla, KwaZulu-Natal, o 12 de abril de 1942, é un político surafricano que exerceu como o cuarto Presidente da República de Suráfrica.[1] Foi tamén presidente do Congreso Nacional Africano (ANC), partido político no poder na República de Suráfrica, elixido pola Conferencia Nacional o 18 de decembro de 2007, posto que mantivo até decembro de 2017.[2] Zuma foi vicepresidente da República de 1999 a 2005. O 14 de febreiro de 2018 renunciou ao seu cargo como presidente.[3]
.jpg)
Remove ads
Biografía
Mocidade
Zuma naceu en Zululandia (parte actualmente de KwaZulu-Natal). O seu pai era policía, e morreu sendo Zuma aínda un neno. O seu isibongo (nome de clan) é Zuma, e é chamado de maneira afectiva Msholozi. Frecuentou a escola apenas por algúns anos, e non recibiu ningunha educación formal despois da educación primaria. Na súa mocidade a súa familia instalouse nos suburbios de Durban, na rexión de Umkhumbane (Chesterville).
Prisión e exilio
Zuma uniuse ao Congreso Nacional Africano (ANC) en 1959. Converteuse nun dos líderes do Umkhonto we Sizwe en 1962. En 1963, uniuse ao Partido Comunista Surafricano (SACP).[4] O mesmo ano foi detido e acusado de conspirar para derrubar o goberno, sendo condenado a dez anos de prisión, que pasou en Robben Island, con Nelson Mandela e outros líderes do ANC.
Exiliouse en 1975, establecéndose primeiro en Suazilandia, e despois en Mozambique. Converteuse en membro do Comité Executivo Nacional do ANC en 1977, desempeñándose tamén como representante do ANC en Mozambique, cargo que ocupou até a firma do Acordo de Nkomati.
Zuma foi obrigado a abandonar Mozambique en xaneiro de 1987, trasladándose ao cuartel xeral do ANC, entón en Lusaka (Zambia). Foi elixido para formar parte do politburó do partido en abril de 1989.[5] O seu período no cargo é aínda motivo dunha considerable controversia.[4]
Retorno do exilio
Tras a legalización do ANC, en febreiro de 1990, Zuma foi un dos primeiros líderes do partido en regresar ao país e iniciar o proceso de negociacións.
En 1990 foi elixido Director do ANC para a rexión de Natal, e asumiu un papel destacado na loita contra a violencia política na rexión, entre membros do ANC e do Inkatha (Inkatha Freedom Party, "Partido Inkatha da Liberdad", IFP). Foi elixido vice-secretario xeral do ANC ese mesmo ano, e en xaneiro de 1994 foi designado candidato do partido por KwaZulu-Natal.
Ascenso
Despois das eleccións xerais de 1994, foi designado como Membro do Comité Executivo (MEC) de Asuntos Económicos e Turismo do goberno provincial de KwaZulu-Natal. En decembro do mesmo ano, foi elixido líder nacional do ANC, e líder executivo do ANC en KwaZulu-Natal, sendo reelixido en 1996. Foi elixido vicepresidente do ANC na Conferencia Nacional realizada en Mafikeng, en decembro de 1997, e foi designado vicepresidente do país en xuño de 1999.
O presidente Thabo Mbeki retirou a Zuma das súas funcións como vicepresidente o 14 de xullo de 2005, debido ás acusacións de corrupción ligadas ao Acordo de Armas de Suráfrica, realizado en 1999.[6]
Presidencia do CNA
Tras unha serie de conferencias do partido entre outubro e novembro de 2007, Zuma perfilouse como favorito para o cargo de presidente do partido, sendo oficialmente elixido para o posto o 18 de decembro de 2007, por 2.329 votos, derrotando os 1.505 votos de Thabo Mbeki.[7][8][9] Poucos días máis tarde, o 28 de decembro, estalaron varias acusacións contra Zuma de branqueo de diñeiro, corrupción política e fraude.[10]
En setembro de 2008 o CNA retirou a Thabo Mbeki da presidencia do país, e colocou o vicepresidente, Kgalema Motlanthe, como presidente-interino até as eleccións xerais de 2009, cando Zuma se converteu no novo presidente do país.[11][12]
Remove ads
Polémicas
Zuma viuse envolto en varios casos coa xustiza surafricana. Foi acusado de abusos sexuais en 2005, pero foi absolto. Ademais, tivo que enfrontar unha importante batalla legal debido a numerosas alegacións de corrupción e crime organizado derivadas da condena do seu asesor fiscal, Schabir Shaik, por delitos de corrupción e fraude. O 6 de abril de 2009, a Fiscalía Nacional surafricana decidiu retirar os cargos, alegando interferencias na vida política do país.
Jacob Zuma, quen estivo casado seis veces, practica abertamente a poligamia. En 2012 o Daily Telegraph estimou en 20 o número de fillos do presidente surafricano.[Cómpre referencia]
Zuma foi de maneira repetida acusado de conivencia co clan familiar e económico dos Gupta, de orixe hindú.[13]
En setembro de 2021, o Tribunal Constitucional surafricano rexeitou con mordaz a petición do expresidente Jacob Zuma para reverter a súa sentenza que o condenaba a 15 meses de prisión por desprezo da xustiza.
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads