José Luis Novo Cazón

José Luis Novo Cazón, nado en Vilalba o 12 de decembro de 1949 e finado o 7 de novembro de 2013^[1], foi un historiador galego.

José Luis Novo Cazón

Biografía
Nacemento	12 de decembro de 1949 Vilalba, España
Morte	7 de novembro de 2013 (63 anos) Vilalba, España

Traxectoria

Licenciouse en Filosofía e Letras e fixo posteriormente o doutoramento en Historia pola Universidade de Oviedo. Foi catedrático de Xeografía e Historia en Bacharelato. Foi subdirector xeral do Libro, Bibliotecas e Patrimonio Documental da Xunta de Galicia entre 1984 e 1988, e director xeral da EXB tamén coa Xunta de Galicia entre 1987 e 1990. Traballou no IES Nosa Señora dos Ollos Grandes de Lugo.

Foi o Presidente do Instituto de Estudos Chairegos^[2] entre 2005 e 2008.

Obra en galego

Ensaio

• O legado santiaguista de Vilar de Donas (1989).
• Un xeito de olla-la obra escultórica de Víctor Corral Castro (Citania de Publicacións, 2001).
• O camiño norte de Santiago na plumiña de Ramón Guntín (Instituto de Estudos Chairegos, 2004).
• A Memoria de Vilalba (2006).
• Galegos na historia: Lois Peña Novo (Editorial Ir Indo).

Obras colectivas

• Chanot, pintor gaditano-vilalbés (Instituto de Estudos Chairegos, 2007). Con Xosé M. Felpeto Enríquez.
• Capelas e ermidas da Costa. A relixiosidade barroca en San Simón (Instituto de Estudos Chairegos, 2009). Con Sabela Figueira Tenreiro e Carme Pernas Bermúdez.
• Avelino Fernández, memorias dun mestre itinerante (Instituto de Estudos Chairegos, 2009). Coordinación do volume xunto a Manuel Roca Cendán.

Obra en castelán

Ensaio

• Loio: de monasterio fructuosiano a encomienda santiaguista (1984).
• El priorato santiaguista de Vilar de Donas en la Edad Media (1194-1500) (1986).