Lábridos

Morfoloxía

Presentan tamaños, formas e cores moi variables pero adoitan ser alargados, oblongos e comprimidos ou non. Teñen boca terminal, máis ou menos protráctil, cos labios ben desenvolvidos, estando normalmente separadas as articulacións da mandíbula; xeralmente os dentes sobresaen da boca. A aleta dorsal, única, ten de 8 a 21 raios espiñosos (normalmente menos de 15) e 6 a 21 raios brandos. Na anal, 3-6 raios espiñosos (normalmente, 3) e 7-18 raios brandos.

Poden alcanzar tamaños máximos de 2 m, pero moitos non chegan a superar os 15 cm, e o máis pequeno mide 4,5 cm.

Remove ads

Hábitat e bioloxía

Distribúense polos océanos Atlántico, Índico e Pacífico. A maior parte das especies escavan área do fondo para comer invertebrados bentónicos pero tamén hai especies planctívoras.

Os lábridos son proteroxínicos: tódolos exemplares nacen femias pero, segundo medran, as femias dominantes transfórmanse gradualmente en machos, alterando tamén a súa cor (a cores máis brillantes) e aspecto físico. Se morre o macho dominante, outra femia experimentará a metamorfose e substituirá ó macho.

Aliméntanse de pequenos crustáceos, moluscos e vermes. Algunhas especies son coñecidas por actuar en simbiose con outros peixes, nadando xuntos a eles e limpándolles de ectoparasitos a boca e outras cavidades. O Labroides dimidiatus é un dos limpadores máis comúns en arrecifes tropicais.

Algunhas especies son apreciadas para acuariofilia, e outras son de grande interese pesqueiro para consumo humano, entre as que podemos citar, por seren máis coñecidas en Galicia, a maragota (Labrus bergylta), o vello (Symphodus bailloni) ou a doncela ou señorita (Coris julis).

Remove ads

Morfoloxía

Hábitat e bioloxía

Taxonomía

Véxase tamén

Ligazóns externas

Wikiwand - on