Lingua siciliana

O siciliano^[3] é unha lingua romance propia da illa de Sicilia, no sur da Italia. Algúns dos seus dialectos tamén se falan na Península Itálica, principalmente no centro-sur de Calabria (calabrés) e na Puglia meridional, na rexión chamada Salento (salentino). Tamén se pode escoitar, con moita menos frecuencia, na zona de Cilento, na rexión de Campania.

Siciliano Sicilianu
Falado en:	Italia
Rexións:	Sicilia, centro e sur de Calabria e no sur de Puglia.
Total de falantes:	4 700 000 (2002)[1]
Posición:	Non está entre as 100 primeiras
Familia:	Indoeuropea  Itálica   Románica    Románica oriental     Italo-románica      Siciliano
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	scn
ISO 639-3:	scn
SIL:	scn
Mapa
Status
O siciliano está clasificado como "vulnerable" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[2]

Descende do latín vulgar, con influencias do grego, do árabe, francés, occitano, catalán e do español.

O uso do siciliano como lingua falada é usual en familia ou entre amigos; mais é menos común o seu emprego en ocasións oficiais e na forma escrita.

Algúns dos persoeiros da literatura en lingua siciliana son: Giovanni Meli, Nino Martoglio, Domenico Tempio, Alessio Di Giovanni, Ignazio Buttitta e Andrea Camilleri.