Maurice Ravel

Joseph Maurice Ravel, nado en Ciboure, Pireneos Atlánticos, o 7 de marzo de 1875 e finado en París o 28 de decembro de 1937, foi un compositor francés da época moderna.

Maurice Ravel

(1925)
Biografía
Nacemento	(fr) Joseph Maurice Ravel 7 de marzo de 1875 Ciboure, Francia
Morte	28 de decembro de 1937 (62 anos) 16º distrito de París, Francia
Causa da morte	trastorno neurolóxico
Lugar de sepultura	Cemitério de Levallois-Perret (pt)
Relixión	Ateísmo
Actividade
Ocupación	director de orquestra, pianista, compositor
Período de actividade	1888 -
Membro de	Real Academia de Música de Suecia Société musicale indépendante (en)
Xénero artístico	Ópera, música clásica e música impresionista
Movemento	Música impresionista
Profesores	Gabriel Fauré, Charles Wilfrid de Bériot (pt) , André Gedalge, Émile Louis Fortuné Pessard (pt) , Santiago Riera, Eugène Anthiome, Charles Olivier René Bibard (1863-1935) (pt) e Henri Ghys (en)
Alumnos	Roland-Manuel e Manuel Rosenthal
Carreira militar
Conflito	Primeira Guerra Mundial
Instrumento	Piano
Obra
Obras destacables (1905) Miroirs (en) (1908) Gaspard de La Nuit (pt) (1912) Daphnis et Chloé (pt) (1928) Bolero (Ravel) (1932) Piano Concerto (en)
Familia
Familia	Ravel family (en)
Pais	Pierre-Joseph Ravel   e Marie Ravel
Irmáns	Édouard Ravel
Parentes	Alfred Perrin, curmán entregue Marc Perrin, curmán segundo
Premios
(1991)  Premio Grammy do Salón da Fama  Premio de Roma  Cabaleiro da Lexión de Honra  Honorary Member of the International Society for Contemporary Music (en)
Sinatura
Descrito pola fonte	Enciclopedia Británica de 1922 Biblioteca dixital BEIC Obálky knih,

Traxectoria

Ravel ao piano

A súa obra, que denota un estilo neoclásico audaz, é o froito dunha herdanza complexa e de procuras musicais que revolucionaron o piano e a música orquestral.

Ravel recoñécese como un mestre da orquestración e un artesán meticuloso que cultivaba a perfección formal ao tempo que permanecía profundamente humano.

É o autor dun célebre bolero, e un dos músicos máis tocados do mundo.

Adaptación de música galega

Durante a súa carreira, Ravel tamén se dedicou á adaptación de músicas de diferentes culturas, entre elas fixo unha versión da canción galega "Adiós, meu meniño, adiós" de Marcial del Adalid. Esta peza é parte da súa Chanson espagnole, onde respecta tanto o texto orixinal en galego como a melodía.^[1] En 1910, Ravel participou con sete pezas nun concurso organizado pola 'Casa do Lied' en Moscova. Os temas premiados foron publicados o ano a seguir baixo o título Quattre Chants Populaires. Para a canción nº 1, Ravel empregou a melodía publicada por Adalid en 1880 como parte da segunda serie da colección Cantares vellos e novos de Galicia, incluíndo o texto galego como alternativa ao francés.

Segundo Margarita Soto Viso, a adopción desta melodía con ritmo de habanera pode alterar significativamente o sentido orixinal do texto e a música, mostrando unha interpretación libre que se distancia do espírito da melodía orixinal.^[2]