Michael Levitt

Michael Levitt, nado en Pretoria, Suráfrica o 9 de maio de 1947, é un físico e biofísico surafricano (nacionalizado estadounidense, británico e israelí). En 2013 recibiu o Premio Nobel de Química xunto con Arieh Warshel e Martin Karplus polo desenvolvemento de modelos e programas informáticos que permiten comprender e predicir o comportamento de complexos procesos químicos.

Michael Levitt

(2013)
Biografía
Nacemento	9 de maio de 1947 (78 anos) Pretoria, Suráfrica
Educación	King's College de Londres Universidade de Cambridge Peterhouse Escola secundaria Pretoria Boys
Director de tese	Bob Diamond e Shneior Lifson
Actividade
Campo de traballo	Bioloxía computacional, Bioinformática, predición da estrutura das proteínas, Navegación de recreo o deportiva, carreira automobilística, política e edición
Lugar de traballo	Instituto Weizmann de Ciencias
Ocupación	físico, pedagogo, profesor universitario, biofísico, editor colaborador, académico, bioinformático, químico, biólogo, escritor
Empregador	Universidade Stanford Instituto Weizmann de Ciencias Universidade de Cambridge
Membro de	Royal Society Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos Organización Europea de Bioloxía Molecular
Obra
Doutorando	Christopher John Lee
Premios
(2015)  membro da International Society for Computational Biology (2014)  Premio DeLano de Biociencias Computacionais (2013)  Premio Nobel de Química  Membro da Royal Society  Membro de EMBO
Descrito pola fonte	Obálky knih,
Sitio web	csb.stanford.edu…

Desde 1987 é catedrático de bioloxía estrutural na Universidade Stanford de California.^[1]

Traxectoria

Levitt naceu en Pretoria (Suráfrica) no seo dunha familia xudía. Graduouse en 1967 no King's College de Londres e doutorouse en biofísica pola Universidade de Cambridge en 1971. Traballou no Instituto Weizmann de Ciencias (Israel) entre 1979 e 1987 e, dende ese ano, exerce de catedrático de bioloxía estrutural na Universidade Stanford (Estados Unidos).^[2]

Entre o seu alumnado destacan investigadores como Steven Brenner, Cyrus Chothia, Valerie Daggett, Mark Gerstein, Julian Gough Ram, Gunnar Schroder, Gaurav Chopra, Peter Minary, Abraham Samson ou Xuhui Huang.^[3]

Premio Nobel de Química

O 9 de outubro de 2013 Levitt foi galardoado, xunto con Arieh Warshel e Martin Karplus, co Premio Nobel de Química^[4] «polo desenvolvemento de modelos multiescala de sistemas químicos complexos».

O traballo iniciado entre 1970 e 1976 sentou as bases dos programas informáticos que permiten simular o comportamento real das reaccións químicas, eliminando a necesidade de realizar experimentos tradicionais de laboratorio.^[5] Estas simulacións facilitan a formulación de hipóteses e a predición de resultados, o que abre vías para o deseño de novos materiais ou fármacos, entre outras aplicacións.^[6]

Considerado un dos pais da bioloxía computacional, Levitt contribuíu co marco teórico e conceptual destes programas e desenvolveu os primeiros modelos de grandes complexos macromoleculares.^[7]

COVID-19

Durante a pandemia de COVID-19, Levitt expresou preocupación polos efectos potencialmente prexudiciais dos confinamentos sobre a economía, a saúde mental e o benestar infantil. Xunto con outros académicos, asinou a Declaración de Great Barrington,^[8] documento criticado pola OMS e numerosas entidades de saúde pública por carecer dunha base científica sólida e considerarse perigoso.^[9]