Miguel Anxo Seixas Seoane

Miguel Anxo Seixas Seoane, nado en Arzúa o 29 de setembro de 1960, é un historiador galego.

Miguel Anxo Seixas Seoane

Biografía
Nacemento	29 de setembro de 1960 (65 anos) Arzúa, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	escritor, historiador
Xénero artístico	Ensaio

Traxectoria

Licenciouse en Historia da Arte Moderna e Contemporánea na Universidade de Santiago de Compostela.^[1] Foi redactor e guionista da Televisión de Galicia, e foi coordinador do Arquivo da Emigración Galega do Consello da Cultura Galega.

É presidente da Fundación Castelao.^[2]

Obras

Ensaio

• O Camiño de Santiago (1990).
• Ánxel Casal (1995). Concello de Santiago.
• Galicia, camiño celeste (2003). Fundación Caixa Galicia.
• Castelao pintor (2006). Galaxia.
• Ánxel Casal Gosenxe: o editor de Nós (2009). Concello de Santiago.
• Quen fora pedra. Centenario do monumento a Rosalía na Alameda de Santiago de Compostela (2017). Deputación da Coruña.
• Castelao. Construtor da nación. Tomo I. 1886-1930 (2019). Galaxia. 1336 páxs. ISBN 978-84-9151-318-6.^[3]
• Castelao. Construtor da nación. Tomo II. 1931-1939 (2020). Galaxia. 1500 páxs. ISBN 978-84-9151-476-3.^[4]
• Castelao. Construtor da nación. Tomo III. 1940-1950 (2021). Galaxia. 1092 páxs. ISBN 978-84-9151-762-7.^[5]

Tradución

• O Camiño de Santiago: peregrinos a Compostela na Europa medieval, de Fernando Aznar, 1990, Xerais.

Obras colectivas

• Celso Emilio Ferreiro 1912-1979. Unha fotobiografía, 1989, Xerais.
• Álvaro Cunqueiro 1911-1981. Unha fotobiografía, 1991, Xerais.
• A memoria de Santiago, 2000, Xerais.
• Para ler a Castelao. I. II, 2000, Galaxia.
• Galicia, o sorriso de Daniel, CCG, 2004. Con Ramón Villares.
• Marcos Valcárcel. O valor da xenerosidade, 2009, Difusora.
• 1936. O Estatuto esquecido, 2016, Guiverny.
• "Camilo Díaz Baliño: o deseñador da nación", en As Irmandades da Fala, cen anos despois, 2016, UDC.

Premios e recoñecementos

• 2025: Premio Lois Peña Novo polo seu “compromiso coa promoción da lingua e identidade do país, así como coa recuperación de figuras clave da nosa historia e pensamento”.^[6]