Mixotricha paradoxa

Mixotricha paradoxa é unha especie de protozoos que vive dento do tubo dixestivo das térmites da especie Mastotermes darwiniensis^[1] e contén moitas bacterias simbiontes.^[2] O protozoo ten forma de pera e unhas dimensións de 500 μm x 150 μm. O nome deullo o biólogo australiano J.L. Sutherland, que foi o primeiro que describiu a Mixotricha en 1933,^[3][4] que o consideraba “o ser paradoxal con pelos mesturados”, xa que daquela considerou que tiña á vez cilios e flaxelos.

Mixotricha paradoxa
Clasificación científica
Dominio: Eukaryota Reino: Excavata Filo: Metamonada Clase: Parabasalia Orde: Trichomonadida Familia: Devescovinidae Xénero: Mixotricha Especie: M. paradoxa
Nome binomial
'Mixotricha paradoxa' Sutherland, 1933

Simbiose

Mixotricha establece moitas relacións simbióticas. Igual que os protozoos emparentados, como Trichonympha, vive no intestino de térmites e colabora na dixestión da celulosa, un compoñente principal da madeira que estas comen. Sen Mixotricha, as súas térmites hóspedes non poderían sobrevivir, polo que hai unha simbiose entre o protozoo e a térmite.

Ademais, Mixotricha establece relacións mutualistas con bacterias que viven no seu interior ou na súa superficie. Ten un total de catro especies de simbiontes bacterianos.

Mixotricha ten catro flaxelos anteriores, pero non os usa para a locomoción, senón máis ben como un sistema de dirección ou temón. Para a locomoción, ten unhas 250.000 espiroquetas con forma de pelo, (unhas bacterias helicoidais), que están unidas á superficie celular e que funcionan como unha especie de cilios, que permiten que a Mixotricha se mova; estas espiroquetas están por toda a superficie excepto na parte posterior inxestiva. Mixotricha ten tamén bacterias bacilares dispostas dun modo moi ordenado sobre a superficie celular; que igual que os treponemas son ectosimbiontes. Ademais, ten bacterias esféricas que viven dentro da célula; estes endosimbiontes funcionan como as súas mitocondrias, xa que Mixotricha carece de mitocondrias, que perdeu ao longo da súa historia evolutiva.

Xenoma

Segundo Margulis e Sagan (2001), Mixotricha ten cinco xenomas, xa que estableceu unha estreita relación simbiótica con catro tipos de bacterias.^[5] Estes autores consideran que este organismo é un exemplo emblemático de simbioxénese.