Anicio Olibrio

Anicio Olibrio foi emperador romano de Occidente entre abril e novembro de 472.^[1]

Anicio Olibrio

Biografía
Nacemento	século V Roma, Italia
Morte	23 de outubro de 472
Causa da morte	edema
Emperador romano de Occidente
11 de xullo de 472 (Gregoriano) – 2 de novembro de 472 (Gregoriano) ← Antemio – Glicerio →
Senador romano
Cónsul romano
Actividade
Ocupación	político
Período	Baixo Imperio Romano e Antigüidade tardía
Familia
Cónxuxe	Placidia
Fillos	Anicia Xuliana
Pais	Anicio Probo   e Adelphia
Irmáns	Anicius Olybrius
Descrito pola fonte	Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft Novo Dicionario Enciclopédico, 1911-1916 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Traxectoria

Era neto de Anicio Hermoxeniano Olibrio, cónsul de Roma no 395. Como pertencía a unha das máis importantes familias do Senado romano, o augusto Valentiniano III arranxou no 454 o seu compromiso coa menor das súas fillas, Placidia. Esta alianza matrimonial permitiulle ao emperador desfacerse de Aecio, que foi asasinado.

Cando se produciu a invasión vándala de Roma, ao ano seguinte encontrábase en Constantinopla. Alí, despois de longas negociacións, logrou a liberación da súa prometida e da nai dela, a emperatriz Eudoxia (461). Finalmente casou con Placidia e foron pais de Anicia Xuliana, no 462.

No 472, o augusto León I enviouno como mediador entre o augusto Antemio e o xeneral Ricimiro. Finalmente este e o Senado nomeárono emperador depoñendo a Antemio.

Olibrio morreu repentinamente. Foi parente de Anicio Manlio Torcuato Severino Boecio.