Optimates

Optimates (do latín optimātes, «os óptimos» ou «os mellores»; en singular: optimas),​ tamén chamados boni («homes bos») era a denominación que se lle aplicaba a políticos que representaban a facción aristocrática durante a República romana tardía.^[1]

Optimates
Instancia de	facción política
Ideoloxía política	conservadorismo, Mos maiorum, elitismo e oligarquía
Data
Fundación	133 a. C.
Disolución	36 a. C.
Localización
País	Roma Antiga
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Enciclopedia Soviética Armenia Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Q45202482 Novo Dicionario Enciclopédico, 1911-1916 Q44713599 Enciclopedia de Otto Q23854381 Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24466617
[ Wikidata ]

Existe unha "acalorada discusión académica" sobre se os romanos recoñecerían na denominación un contido ideolóxico ou, en troques, implicaba exclusivamente unha división política entre partidarios da autoridade senatorial (optimates) e defensores das demandas populares como o repartimento de terras (os populares).^[2]

Principais representantes

Algúns dos persoeiros máis recoñecidos desta facción foron:

• Os Cecilios Metelos
• Pompeio e seus fillos Cneo e Sexto Pompeio
• Lucio Cornelio Sila
• Marco Xunio Bruto e os restantes asasinos de César
• Marco Porcio Catón, o Mozo
• Marco Porcio Catón, o Vello
• Marco Tulio Cicerón
• Tito Anio Papiano Milán