Orbiting Solar Observatory

Orbiting Solar Observatory ou OSO foi unha serie de observatorios espaciais solares da NASA lanzados entre 1962 e 1969.^[1][2]

OSO 5.

Características

Os satélites OSO eran observatorios espaciais adicados a estudar o Sol no rango do ultravioleta, os raios X e os raios gamma. Tamén estudou fontes galácticas nese rango de lonxitudes de onda.^[1][2]

Os satélites estaban deseñados cun sistema de dobre xiro que permitía apuntar algúns instrumentos con precisión ao Sol mentres que outros podían estudar outros obxectos. Os observatorios OSO descubrieron os Buratos coroais, fixeron as primeiras observacións orbitais da Gegenschein e estudaron por primeira vez desde órbita a coroa solar e os campos magnéticos solares e a súa relación coa actividade solar.^[1][2]

Construíronse oito satélites OSO, un dos cales (OSO B) foi destruído nunha explosión antes do lanzamento na que morreron varios técnicos. OSO C fallou en chegar a órbita debido a problemas no seu foguete lanzador, un Delta C.

Historial de lanzamentos

Misión[1][2]	Data de lanzamento[1][2]	Foguete lanzador[1][2]	Notas[1][2]
OSO 1	7 de marzo de 1962	Delta	Éxito
OSO B	N/A	Delta C	Destruído antes do lanzamento.
OSO 2	3 de febreiro de 1965	Delta C	Éxito
OSO C	25 de agosto de 1965	Delta C	Fallo
OSO 3	8 de marzo de 1967	Delta C	Éxito
OSO 4	18 de outubro de 1967	Delta C	Éxito
OSO 5	22 de xaneiro de 1969	Delta C1	Éxito
OSO 6	9 de agosto de 1969	Delta N	Éxito