Partido Obreiro Galego

O Partido Obreiro Galego (POG) foi un partido galego marxista^[1] e nacionalista^[2] que, en 1977, contaba con aproximadamente 200 militantes en 1977, principalmente en Vigo e Santiago de Compostela.

Partido Obreiro Galego
Nome curto POG
Instancia de partido político galego
Ideoloxía política marxismo nacionalismo galego
Persoas e organizacións
Presidente/a Camilo Nogueira Román Xan López Facal Xosé Vilas Nogueira
Membro de Unidade Galega
Datas e cronoloxía
Fundación 1977
Disolución 1980
Substituído por Esquerda Galega
Localización
País España
Estado	España
Comunidade autónoma	Galicia
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Enciclopedia Galega Universal
[ Wikidata ]

Historia

En 1977, logo das primeiras eleccións democráticas, Camilo Nogueira liderou un grupo, a Alternativa dos Traballadores Galegos, que se escindiu do BNPG, partidario dun maior pluralismo ideolóxico, a colaboración con outras forzas e a aceptación da autonomía como un primeiro paso no autogoberno.

En outubro, fundou un novo partido no que se integraron, ademais, membros procedentes da Asemblea Popular Galega, Partido Comunista de Galicia, Partido Socialista Galego, Partido dos Traballadores de España e Movemento Comunista de Galicia. Os líderes do novo partido foron Camilo Nogueira, Xan López Facal e nun primeiro momento Xosé Vilas Nogueira. Logo do I Congreso, en decembro de 1978,^[3] integrouse na coalición Unidade Galega para participar nas eleccións xerais e municipais de 1979.^[4]
No referendo da Constitución de 1978, o partido, propugnou o voto en branco^[5] e, no Estatuto de 1981, o negativo.

Posteriormente, refundouse co nome de Esquerda Galega, con xuño nome foi inscrita en xuño de 1980^{[Cómpre clarificar]}, e en maio de 1981, celebrou o seu I Congreso coa nova denominación.^[6]