Pentrámetro iámbico

O pentámetro iámbico é un tipo de verso de cinco pés de iambo, cada un dos cales adoita estar composto de dúas sílabas, unha non acentuada e outra acentuada, e unha sílaba opcional non acentuada ao final. É unha métrica sen rima.

Escritores ingleses como William Shakespeare ou Christopher Marlowe e o norteamericano Allen Ginsberg compuxeron gran parte da súa obra dramática con esta métrica. O poeta Nicanor Parra investigou en maneiras de flexibilizala, para poder favorecer a fluidez na tradución de Shakespeare ao español chileno. Parte dos seus resultados poden lerse na súa tradución do rei Lear, comezada en 1990 e publicada en Lear, rey & mendigo(2004)^[1]

Exemplos

Un pé iámbico é unha sílaba non acentuada seguida dunha acentuada. O seu ritmo pódese describir da seguinte forma:

da

DUM

Unha liña de pentámetro iámbico son cinco pés iámbicos nun mesmo verso:

da

DUM

da

DUM

da

DUM

da

DUM

da

DUM

Na métrica inglesa adoita representarse este ritmo cunha 'x' para a sílaba átona e cunha '/' para a sílaba tónica. Seguindo este criterio, o pentámetro iámbico represéntase da seguinte forma:

x

/

x

/

x

/

x

/

x

/

A liña 39 da segunda escena do primeiro acto na tempestade é un exemplo de pentámetro iámbico.

A time before we came unto this cell?

Podemos marcar a métrica desta liña como segue:

x	/	x	/	x	/	x	/	x	/
A	time	be-	fore	we	came	un-	to	this	cell?

Marcamos a división entre os pés cunha |.

x

/

x

/

x

/

x

/

x

/

A

time

|

be

fore

|

we

came

|

un

to

|

this

cell

Véxase tamén

Outros artigos

• Iambo
• Trímetro iámbico
• Acento (métrica)
• Pé (métrica)