Fobos 1

Fobos 1 foi unha sonda espacial soviética lanzada cara Marte o 7 de xullo de 1988 mediante un foguete Proton K/D-2 desde o cosmódromo de Baikonur.^[1][2][4][5]

Fobos 1
Representación artística da Fobos 1
Tipo	Científico
Data de lanzamento	7 de xullo de 1988[1][2][3]
Foguete portador	Proton K/D-2[2][4]
Sitio de lanzamento	Cosmódromo de Baikonur[2][3][4][5]
Obxectivo da misión	Estudo de Fobos e Marte.[2][3][4][5]
NSSDC ID	1988-058A
v c e

Características

Fobos 1 foi unha sonda espacial soviética que, xunto coa súa case xemelga Fobos 2, foi enviada a estudar Marte e o seu satélite Fobos. Sucesoras das sondas Vega 1 e Vega 2 destinadas a estudar Venus, os obxectivos das sondas Fobos era estudar a contorna interplanetaria, o Sol, o plasma nas proximidades de Marte, estudar a superficie e atmosfera do planeta e estudar a composición superficial de Fobos. Ambas sondas contaron con colaboración internacional, con 14 países contribuíndo con experimentos ou infraestrutura.^[1][2][4][5]

A sonda estaba composta por unha sección principal presurizada con forma de toro que contiña a electrónica da nave, rodeando un módulo cilíndrico coa instrumentación científica e, por debaixo do conxunto, catro tanques esféricos de hidracina para a propulsión e o control de actitude, formado por 28 propulsores: 24 cun impulso de 50 N e catro de 10 N. Ademais cada sonda levaba unha subsonda que debería ser soltada na superficie de Fobos para estudala, e Fobos 2 levaba un pequeno aterrizador que sería capaz de saltar entre varios puntos da lúa.^[1][2][4][5]

A sonda funcionou con normalidade ata que fallou en comunicarse coa Terra o 2 de setembro de 1989. O contacto non se recuperou xamais. Unha investigación revelou que o problema estivo nos comandos de software enviados desde o control de terra á nave entre o 29 e o 30 de agosto, que contiñan erros que desactivaron os propulsores, impedindo á nave orientarse para comunicarse ou xerar enerxía cos seus paneis solares.^[1][2][4][5]